گردشگری فرهنگی- تاریخی، رهیافتی در جهت نیل به توسعه پایدار شهری

توسعه ی پایدار شهری به عنوان جزئی از توسعه ی پایدار بر پایه ی استفاده معقول از منابع طبیعی استوار شده و در این نوع توسعه ملاحظات سه گانه ی محیطی، اقتصادی و اجتماعی در کنار هم لحاظ خواهد شد، بنابراین شهر پایدار برآمده از فرایند توسعه ای است که ذهنیت و امکان ارتقای همیشگی سلامت اجتماعی- اقتصادی بوم شناسانه شهر و منطقه را فراهم کرده و این ذهنیت و امکان را به عینیت و اقدام مبدل ساخته است. امروزه دیدن آثار برجای مانده از فرهنگ کهن، بناهای تاریخی و باستانی و موزه ها در بسیاری از شهرهای ما گردشگران زیادی را به خود جلب می کنند. کشورهای اروپایی ابعاد گسترده این صنعت را از نظر تولید اشتغال و ایجاد درآمد در شهرهای خود درک کرده اند و از چند دهه پیش به شدت به توجه به این صنعت در جهت توسعه شهرهای خود پرداخته اند. هدف از انجام این تحقیق بررسی تأثیر گذاری توریسم تاریخی فرهنگی بر توسعه ی پایدار شهری همدان می باشد و سعی شده تا به چگونگی تغییر و تحولات عوامل اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، زیرساخت های شهری و گردشگری در داخل شهر همدان به خصوص آرامگاه باباطاهر با توجه به پتانسیل توریستی موجود آن پرداخته شود. روش تحقیق حاضر، توصیفی تحلیلی می باشد. تحلیل پژوهش بر اساس مدل SWOT (نقاط قوت و ضعف، فرصت و تهدید) صورت گرفته و در پایان نتایج بدست آمده با روش تحلیلی مورد نظر به ارائه ی پیشنهاداتی در جهت استفاده ی حداکثری از پتانسیل های گردشگری موجود در جهت توسعه ی پایدار شهری همدان پرداخته شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که جاذبه های تاریخی- فرهنگی (من جمله آرامگاه باباطاهر) مهمترین عامل در ایجاد انگیزه برای سفر گردشگران به شهر همدان می باشد. به عبارتی گردشگران تاریخی- فرهنگی بخش مهمی از کل گردشگران وارده به شهر را به خود اختصاص می دهند.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار شهر ، توریسم تاریخی- فرهنگی ، آرامگاه باباطاهر ، شهرهمدان