ایجاد گردشگری ماه عسل از طریق بهره گیری از پتانسیل های جغرافیایی (مطالعه موردی: جزیره ی کیش)

گردشگری ماه عسل گردشگری است که در آن عروس و دامادها بعد از انجام مراسم ازدواج برای ماه عسل به آن می پردازند. این نوع از گردشگری جون گردشران خاص خود را داراست، لذا باید ویژگی ها و خصوصیات خاص آن مدنظر قرار گیرد، بطوریکه با ارائه ی یکسری امکانات و تسهیلات ویژه و متفاوت به گردشگران خود خدمت رسانی نماید. در این پژوهش ابتدا جزیره ی کیش را به عنوان م قصد ماه عسل در نظر گرفته زیرا این جزیره از منظر توانهای جغرافیایی اعم از انسانی و طبیعی نظیر (دریا، ساحل، آفتاب، مراکز خرید، پارک ها ، ...) بستر طرح ریزی و برنامه ریزی در خصوص این نوع از گردشگری که مد نظر است را دارا است که قبل از آن به بررسی عوامل مؤثر در انتخاب مقصد ماه عسل نیز پرداخته است. بنابراین با استفاده از این توانها در ایجاد یک طرح، تحت عنوان محیط باز خصوصی اقدام نموده ایم و با 3 فرضیه زیر پژوهش را آغاز نمودیم: الف) به نظر می رسد امکانات جغرافیایی- انسانی موجود در جزیره کیش عامل مؤثری در جذب گردشگران ماه عسل می باشد. ب) به نظر می رسد عوامل طبیعی و انسانی در انتخاب مقصد ماه عسل مؤثر می باشد. ج)به نظر می رسد وجود محیط های اقامتی بزرگ در جزیره کیش با امکانات خاص برای عروس و دامادها می تواند در ایجاد گردشگری ماه عسل مؤثر باشد. هر سه ی این فرضیات با درصد بالایی به تأئید رسیده است. در این پژوهش از روش تحقیق، توصیفی تحلیلی- کاربردی استفاده گردیده و با انجام بررسی های میدانی و مطالعات وضع موجود از طریق پرسشنامه و با تجزیه و تحلیل داده ها به نتایجی رسیده ایم که یافته های تحقیق حاکی از آن است : اولاً جزیره ی کیش قابلیت ایجاد گردشگری ماه عسل را دارد و ثانیاً توانایی تبدیل توان های جغرافیایی به یک سایت گردشگری ماه عسل (محیط باز خصوصی) را داراست.

کلیدواژه ها:

ماه عسل ، گردشگری ماه عسل ، محیط باز خصوصی ، جزیره ی کیش ، توانهای جغرافیایی