ارزیابی جاذبه های گردشگری و نقش آن در توانمند سازی اقتصاد توسعه روستایی سیستان

گردشگری امروزه به عنوان یکی از مهمترین و پویاترین فعالیت ها در جهان محسوب می شود و نقش مهم و قابل توجهی در احیاء و توسعه مناطق روستایی دارد. سرمایه گذاری در صنعت گردشگری دارای آثار و تبعات اقتصادی، اجتماعی است که می تواند منجر به پایداری مناطق تحت گردشگری به خصوص روستاها شود. دغدغه ی ایجاد و ارتقاء توسعه روستاهای مناطق محروم، برنامه ریزان و سیاست گذاران را بر آن داشته است تا با دقتی مضاعف به ارائه راهکارها، راهبردها و استراتژی های مناسب با شرایط اقلیمی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی این مناطق اقدام نمایند. این پژوهش با روش تحلیلی و توصیفی به ارزیابی گردشگری و نقش آن در توانمند سازی اقتصاد توسعه روستایی در منطقه ی سیستان با داده ای کتابخانه ای، اسنادی و میدانی پرداخته است. جامعه نمونه این تحقیق شامل مکان های کوه خواجه، زاهدان کهنه، بی بی دوست، چاه نیمه، قلعه نو و دهان غلامان هستند که با توجه به نظر کارشناسان 80 پرسشنامه تکمیل گردید. وجود بارز این اماکن گردشگری باعث توانمندسازی اقتصادی در زمینه فروش محصولات زراعی و دامی به گردشگران، توسعه ساختاریهای زیربنایی و حمل و نقل روستایی، افزایش درآمد در بین روستائیان مناطق گردشگری، افزایش قیمت زمین، افزایش سرمایه گذاری روستا، افزایش رفاه و کیفیت زندگی مردم، ایجاد و گسترش بازارهای نو برای فروش محصولات باغی- زراعی و صنایع روستایی، تلاش در جهت بهبود وضعیت حمل و نقل روستایی و تأسیس مکانهای اقامتی در روستا شده است، با توجه به آزمون T تک نمونه ای و معنی دار بودن Sig مشخص شد که : ایجاد و گسترش بازارهای محلی، افزایش درآمد، توسعه ساختارهای زیربنایی، حمل و نقل، تأسیس مکانهای اقامتی در روستا بالاترین میانگین را داشتند.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، توانمند سازی اقتصادی ، توسعه ی روستایی ، سیستان