بررسی جاذبه های گردشگری در منطقه حفاظت شده، پارک ملی و پناهگاه حیات وحش خارتوران

سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,840

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CTHG01_116

تاریخ نمایه سازی: 24 اردیبهشت 1393

چکیده مقاله:

منطقه حفاظت شده خارتوران در منتهی الیه شرقی استان سمنان و در جنوب شرق شهرستان شاهرود در بخش بیارجمند جای د ارد و قسمت کوجکی از بخش شرقی آن در استان خراسان قرار گرفته است. مجموعه توران از 3 قسمت پارک ملی د ر میانه، پناهگاه حیات وحش در قسمتی از شرق و منطقه حفاظت شده تشکیل شده است که پارک ملی 8% پناهگاه حیات وحش 17% و منطقه حفاظت شده 75% از کل مساحت منطقه را تشکیل می د هد. ذخیره گاه زیست کره توران با مساحت 1441523 هکتار بزرگترین ذخیره گاه زیست کره ایران است که بعد از سرنگیتی آفریقا واقع در کشور تانزانیا دومین منطقه بیوسفر جهان به شمار می آید که آفریقای ایران لقب گرفته است. توران پس از پناهگاه حیات وحش ناسبندان در طبس لق دومین جموعه حفاظت شده وسیع ایران را با خود یدک می کشد. پارک ملی و پناهگاه حیات وحش توران با وسعت 1000000 هکتار، همچنین یکی از 11 ذخیره گاه زیست کره در ایران است. این منطقه در سال 1351 به عنوان منطقه حفاظت شده، تحت مدیریت سازمان محیط زیست درآمده و در سال 1355 قسمتی از آن به عنوان پناهگاه حیات وحش انتخاب گردید. در همان سال مجموعه توران از طرف یونسکو ع نوان ذخیرگاه زیت کره را نیز دریافت کرد. سپس در سال 1381 قسمتهای مرکزی این مجموعه به پارک ملی ارتقاء یافت. جاذبه های طبیعی و حیات وحش توران پتانسیل اکوتوریسم ویژه ای را برای این منطقه فراهم نموده است. بطوری که گردشگری طبیعت گردی در این مناطق راه حلی برای توسعه پایدار این پتانسیل ها به شمار می آید.

نویسندگان

عباس ارغان

استادیار و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سمنان

امید رجبی

دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا- برنامه ریزی توریسم دانشگاه آزاد اسلامی واحد سمنان

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :