بررسی مطولبیت فضاهای گردشگری روستایی از دیدگاه گردشگران (مطالعه موردی: بخش ماهان شهرستان کرمان)

تقاضای گردشگری روستایی تا حد زیادی تحت تأثیر مطلوبیت فضاهای گردشگری قرار دارد. منظور از مطلوبیت فضای گردشگری در این تحقیق؛ «آنجه در مقصد گردشگری منجر به شکل گیری یک تجربه مطلوب گردشگری می گردد و رضایت خاطر گردشگر از بازدید یک مقصد گردشگری و ا مکان سفر مجدد به آن مقصد را فراهم می آورد» است. من جمله کیفیت و کمیت جاذبه ها و امکانات گردشگری و ... در این راستا پژوهش حاضر به بررسی دیدگاه جامعه میهمان در ارتباط با مطلوبت فضاهای گردشگری بخش ماهان شهرستان کرمان تدوین گردیده است. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و جمع آوری اطلاعات به صورت اسنادی و میدانی در قالب تکمیل پرسشنامه جامعه میهمان با 118 گردشگر در 6 روستای گردشگر پذیر بخش ماهان بوده است. جهت تحلیل د اده های حاصل از پرسشنامه از آزمون های تی تک نمونه ای، تحلیل واریانس و ک روسکال والیس در نرم افزار Spss استفاده شده است. جهت ترسیم نقشه نیز از نرم افزار Gis استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد میانگین مطلوبیت فضاهای گردشگری با 44 بیشتر از میانگین مفروض 33 بوده لذا از نظر جامعه میهمان مطلوبیت فضاهای گردشگری روستایی در بخش ماهان بالاتر از حد متوسط است. همچنین بر اساس نتایج حاصل از آزمون کروسکال والیس مدت زمان اقامت گردشگران بر ارزیابی مطلوبیت فضاهای گردشگری مؤثر بوده است، در واقع با افزایش ماندگاری گردشگر ارزیابی مطلوبیت فضاهای گردشگری نیز از نظر جامعه میهمان افزایش یافته است. همچنین ارزیابی گردشگران در مورد مطلوبیت فضاهای گردشگری در روستاهای بخش ماهان یکسان نبوده و متفاوت است، به طوری که روستای لنگر بالاترین امتیاز را در ارتباط بامطلوبیت فضا به خود اختصاص داه است. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که اگر چه روستاهای بخش ماهان کرمان از قابلیت بالایی در زمینه جذب گردشگر برخوردارند اما تقویت ساختارهای مورد نیاز در گسترش جریان گردشگری روستایی بخش ماهان ضروری است.

کلیدواژه ها:

گردشگری روستایی ، بخش ماهان ، شهرستان کرمان ، مطولبیت فضا ، گردشگران