کاربرد سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) در مکانگزینی کاربری اراضی شهری (مطالعه موردی؛ مراکز آموزشی شهر بابلسر)

برنامه ریزی کاربری اراضی شهری هسته اصلی برنامه ریزی شهری همزمان با رشد شهر نشینی و رشد برنامه ریزی شهری، ابعاد و محتوای تازه ای به خود گرفته است. همزمان با گسترش شهرها و افزایش رو به رشد مشکلات شهری متخصصان مرتبط با شهر را با اتخاذ تدابیر و راهبردهایی برای فائق آمدن به این نابسامانیها ملزم ساخت که یکی از این راهبردها انتخاب و مکانگزینی بهینه است. مکان گزینی های بهینه که بر مبنای معیارها و اطلاعات وسیعی صورت می گیرد دیگر با روشهای سنتی و دستی امکان پذیر نمی باشد .لذا در این تحقیق سعی برآن است با مطالعات بر روی مکانیابی مراکز آموزشی در سطح شهر بابلسر اهمیت استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی در امر کاربری زمین شهری مشخص گردد. برای این منظور ابتدا با شناسایی معیارهای مکانگزینی مراکز آموزشی، داده های مرتبط جمع آوری شده و در محیط ARC GIS رقومی گردید. سپس با استفاده از قابلیتهای سیستم اطلاعات جغرافیایی اقدام به مکانیابی مطلوبترین اراضی برای احداق مراکز آموزشی شد. در نقشه نهایی، اراضی برای احداث مراکز جدید درچهار طبقه بسیار مطلوب، مطلوب، نسبتا مطلوب و نامطلوب طبقه بندی شده اند. نتایج حاصل نشان دهنده اهمیت و قدرت سیستم اطلاعات جغرافیایی در مکان گزینی های کاربری اراضی شهری با توجه به اطلاعات وسیع می باشد.

کلیدواژه ها:

کاربری اراضی ، سیستم اطلاعات ، جغرافیایی ، مکانگزینی