نگرش قرآن کریم در مورد بهره برداری از منابع طبیعی یا تخریب محیط زیست

بحران محیط زیست و بهرهبرداریهای بیرویه از طبیعت در روزگار ما اقشار مختلفی از دانشمندان جهان را دل نگران کرده است. بسیاری از فرهیختگان معاصر معتقدند که اگر از شتاب فزاینده روند ویرانگری در منابع طبیعی و محیط زیست جلوگیری نشود سلامت کره زمین و ادامه حیات بشر و دیگر موجودات زنده در معرض خطر جدی است. احکام اسلامی درباره محیط زیست فراوان است و متنوع، گروهی از این احکام( چه مستحب و چه واجب) ایجابی هستند و مسلمانان را به انجام اعمالی درباره منابع طبیعی و محیط زیست فرا خواندهاند. به عنوان نمونه، آیات قرآن آدمیان را به تفکر در طبیعت و منابع طبیعی فرا می خواند و تأمل در جلوههای طبیعت را برای انسان ها بسیار سودمند و سازنده میداند. قرآن کریم در چندین آیه هرگونه ویرانگری طبیعت و نابودی جنگلها و مراتع را باعنوان فساد فیالارض یاد میکند. شاید در ابتدا این تعبیر زیبای قران را اغراق آمیز بدانیم و بگوییم که خداوند برای جلوگیری از نابودی جنگلها و مراتع این سخن زیبا را در قران بیان نموده است، ولی واقعیت همان سخن زیبای قران است زیرا اگر درختان و گیاهان و جنگلها و مراتع نباشند، دیگر حیوانات و حیات وحش معنایی ندارد و حیات و نسل آنها و همچنین زندگی انسان نیز به خطر می افتد. و با تبدیل شدن بارانها به سیل مانند مناطق بیابانیخسارات زیادی به اقتصاد کشور وارد میکند. و بدون درخت و گیاه دیگر خبری از هوای پاک نخواهدبود و این معضل میتواند همچون امروزه جان انسان ها را بگیرد.

کلیدواژه ها:

محیط زیست ، منابع طبیعی ، قرآن کریم ، فساد فی الارض