بررسی تاثیر کوبیدگی خاک بر متغیرهای رشد (زیتوده) اندام های زیرزمینی ومعماری نهال کاج تهران در شرایط گلخانه ای

تراکم خاک ناشی از عملیات بهره برداری مکانیزه در جنگلها اثرات عمیقی بر خاک های جنگلی دارد که می تواند اثر مخربی بربازسازی بعدی خاک جنگل داشته باشد. فشردگی خاک به طور نامطلوبی بر روی رشد گیاهان تاثیر می گذارد. در این تحقیقافزایش مقاومت به نفوذ در گلخانه برای آزمون این فرضیه که افزایش مقاومت به نفوذ سبب اثرات منفی بر روی متغیرهای رشد(زیتوده)، تخصیص زیتوده و معماری نهال با تحت تاثیر قراردادن الگوهای اندام هوایی و زیر زمینی، می شود، بررسی شد. باافزایش مقاومت به نفوذ، متغیرهای مربوط به اندامهای زیر زمینی شامل زیتوده (به عنوان مثال، کل، اندام هوایی و ریشه) به طورمعنی داری کاهش یافتند. با افزایش مقاومت به نفوذ، متغیرهای مربوط به اندام های زیر زمینی شامل زیتوده (ریشه اصلی و جانبی)به طور معنی داری کاهش یافتند. نتایج نشان داد که افزایش تراکم خاک باعث الگوهای متفاوت تخصیص رشد در اندام هوایی وزیرزمینی (نرخ زیتوده ساقه، نرخ زیتوده برگ، نرخ زیتوده ریشه، نسبت زیتوده ریشه به اندام هوایی، طول ساقه خاص، طولریشه خاص و نسبت زیتوده خشک ریشه جانبی به اصلی) و تغییرات معماری در نهال نشده است. به طور کلی میتوان نتیجه گیریکرد که رشد ریشه و ارتفاع نهال با هر گونه افزایش در مقاومت خاک محدود شده است.

کلیدواژه ها:

مقاومت به نفوذ ، ریخت شناسی نهال ، تخصیص زیتوده ، معماری نهال