فرهنگ در مکتب شهرسازی اصفهان
محل انتشار: همایش ملی شهرسازی فرهنگ گرا
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 945
فایل این مقاله در 5 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CUPNC01_115
تاریخ نمایه سازی: 15 بهمن 1393
چکیده مقاله:
در سال 996 هجری قمری شاه عباس اول از سلسله صفویان به پادشاهی ایران رسید و در سال 1007 هجری قمری با برگزیدن اصفهان به عنوان پایتخت فصل جدیدی در معماری و شهرسازی ایران آغاز کرد این سبک نو پا توسط بزرگانی چون شیخ بهایی، میرفندرسکی، میرداماد، ملاصدرا و.... به اوج شکوفایی خود رسید و به مکتب اصفهان در شهرسازی شهرت یافت صفویان با پایه گذاری حکومتی ایدئولوژیک بر مبنای اسلام شیعی دوازده امامی و اعلام این شریعت به عنوان دین رسمی کشور فرهنگ ایرانی را با ایدئولوژی شیعی آمیختند و در زمان شاه عباس اول این فرهنگ ایرانی اسلامی به طور جدی در معماری و شهرسازی ایران متجلی شد. این مکتب روح شهر را بر کالبد آن ارجح می شمارد و برپایه روابط اجتماعی میان مردم در محله و به طور کلی شهر استوار است با بررسی ابعاد طراحی و برنامه ریزی شهری در این مکتب به روش تفسیری تاریخی نقش فرهنگ در این مکتب را بررسی می کنیم و نتیجه می گیریم که چون این نگرش در شهرسازی شهر را موجودی زنده و پویا می شمارد فرهنگ و فرهنگ گرایی در جزء جزء آن نمود پیدا می کند و به طور کلی این مهم یک اصل لاینفک در این مکتب شمرده می شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
نوید فتاحی سده
دانشجوی مهندسی شهرسازی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان
علی افیونیان
دانشجوی مهندسی عمران دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :