بررسی عملکرد و ارزیابی سیستم های مهار و پخش سیلاب با تکیه بر نحوه طراحی ایستگاه پخش سیلاب بر آبخوان قوشه دامغان

ایستگاه آبخوانداری قوشه دامغان، در سال 1375 احداث شده و با مهار بیش از 1400000 متر مکعب سیلاب، نقش مهمی در جلوگیری از بروز خسارت به اراضی کشاورزی و مسکونی منطقه داشته است. طی 6 سال عملکرد سیستم و سازه های تشکیل دهنده آن، موقعیت مناسب جهت ارزیابی فراهم شده است. بررسی های به عمل آمده نشان میدهد که در طراحی و اجرای این ایستگاه . نقاط قوت و برخی ایرادات، وجود دارد که با در نظر داشتن موارد مذکور، بهینه تر کردن سیستم از نظر بهره وری بهتر و مناسبتر امکان پذیر خواهد بود. مهمترین تقاط قوت سیستم شامل مکانیابی مناسب، وجود سیستم علام در گردش قبل از سیستم پخش سیلاب، تجمع رسوبات سرشار از عناصر معدنی و آلی در عرصه پخش، وجود آب در فصول خشک سال، طراحی و اجرای مناسب دروازه هاف هماهنگی مناسب بین دهانه های آبگیر و کف بندها و اثرات مثبت بر محیط زیست، می باشد. مهمترین ایرادات سیستم نیز به شرح زیر می باشد کمی عمق پی در کف بند، ایجاد شیب نامناسب درنهرهای آبرسان – گسترش، استفاده از ساز گابیونی در احداث کف بندها ، طراحی دروازه ها بدون توجه به وضعیت توپوگرافی عرصه، وجود مشکل در کانال آبرسان سوم، ورود رسوبات ریزدانه به مقدار زیاد در داخل عرصه و عملکرد نامناسب مقسم. اگر موار فوق الذکر در طراحی و احداث سیستم پخش سیلاب مورد توجه قرار گیرد، بهره وری بهتری را می توان متصور بود.