پایش و بررسی درختکاری در عرصه پخش سیلاب طاسران (با نگاهی بر سازگاری توده های مختلف بادام معمولی Amygdalus communis در آن)

درختکاری در عرصه های پخش سیلاب با حفظ خاک، رطوبت و کنترل سیل باعث افزایش میزان نفود آب خواهد شد. به منظور بررسی استقرار و سازگاری درختان و درختچه ها در عرصه پخش سیلاب طاسران تعدادی از نهالهای گونه های درختی و درختچه ای سوزنی برگ Needle leaved trees و پهن برگ Broad leaved trees بصورت مشاهده ای در سال 1376 کشت گردیدند. نتایج اخذ شده طی یادداشت برداریهای متوالی (تا بهار 1382) حاکی از کاج تهران Pinus eldarica و گردوی سیاه Juglans nigra می باشد که احتمال تغییر در نتایج و حذف تعداد دیگری از گونه های باقیمانده نیز بعید به نظر نمی رسد. برای تامین نهالهای گلدانی مورد نیاز عرصه اقدام به تولید آنها با استفاده از گونه های سوزنی و پهن برگ گردید که بررسی ها نشان دهنده موفقیت بادام معمولی Amygdalus communis با 27/79 درصد جوانه زنی و 24/12 درصد زنده مانی در مقایسه با سایر گونه های بکار رفته در تولید نهال گلدانی می باشد. بررسی 20 توده بادام معمولی (در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار) نشان دهنده وجود اختلاف بسیار معنی دار از لحاظ جوانه زنی و میانگین رویش ارتفاعی در بین آنها بود. بیشترین درصد جوانه زنی (100%) در توده جمع آوری شده از منطقه مکربی استان همدان و روستای نجف آباد استان آذربایجان غربی و بیشترین رویش ارتفاعی (cm122/9) در توده جمع آوری شده از منطقه استیجک استان مرکز مشاهده شد.

کلیدواژه ها:

عرصه پخش سیلاب ، درختکاری ، بادام ، سازگاری