جایگاه و نقش صنایع دستی و سنتی ایرانی در طراحی داخلی

رشد و پیشرفت سریع و روز افزون صنعت و تکنولوژی باعث ماشینی شدن جوامع و انسانها و صنعتی شدن ابزار آلات زندگی شده است. آنچه در این میان آسیب بیشتری دیده ، فرهنگ و تمدن جوامع می باشد چرا که هویت در تقابل مستقیم با تمدن و فرهنگ هر مملکت است که تمامی ابعاد جوامع بشری هویت صنعتی و ماشینی به خود گرفته است. همانگونه که می دانیم ایران کشوری است با تمدن چندین هزارساله و دارای مردمانی هنرمند که در سراسر دنیا زبانزد عام و خاص است که جمله معروف هنر نزد ایرانیان است و بس حاکی از این امر دارد اما هنر ایرانی نیز با رشد صنعت، جایگاه اصیل و والای خود را رفته رفته از دست داده و با نسل جدید بیگانه شده است چرا که ایرانیان یکی از بزرگترین مردمان در تولید و ابداع صنایع دستی و سنتی بوده و هستند. در الگوی رفتاری انسان موجودی رفتار محور است. این رویکرد کنشگرایانه بر وابستگی های محیطی بهمثابه عوامل تعیین کننده رفتار تاکید و تلاش می کند آنها را شناسایی و لحاظ کند. تزیین و آرایش داخل ساختمان جزء لاینفک معماری محسوب می شود که در حقیقت هنر های دستی از جمله قلمکاری ، منبت کاری ، گره چینی و... وقتی در کنار عناصر معماری پدید می آیند پیوندی یگانه ایجاد می کند و فضای معماری را آکنده از زیبایی معنوی می سازد. بنابراین معماری داخلی با صنایع دستی ارتباط تنگاتنگی دارد. این مقاله با هدف تلفیق صنایع دستی و سنتی در طراحی داخلی در صدد احیای فرهنگ اصیل ایرانی و در موازات آن احساس متقابل افراد در این محیط به نقش و جایگاه صنایع دستی و سنتی در طراحی داخلی بپردازد.

کلیدواژه ها:

الگوی رفتاری ، صنایع دستی ، طراحی داخلی ، فرهنگ ایرانی