ظرفیت های آبنما در طراحی معماری داخلی ایرانی

زیستگاه انسان همواره حول منابع آب شکل گرفته است و اصطلاح «آبادانی» حکایت از رابطه بلافصل و ضروری آب با تشکیل جوامع بشری دارد. در ایران با توجه به جایگاه آب و ارزش های مادی و معنوی آن- که سابقه در دوران باستان دارد و در دوره اسلامی نیز از منظر دینی اهمیتی خاص می یابد- این عنصر حیات بخش به معماری داخلی بناهای مسکونی نیز راه یافته و حتی مکانی را به خود اختصاص داده است که اصطلاحاً «حوض خانه» نامیده می شود. حوض خانه مکانی است متشکل از یک حوض یا آبنما در مرکز، و فضایی که برای نشستن و استراحت در اطراف آن تعبیه شده است. حوض خانهها علاوه بر کارکردهای طبیعی خود همچونایجاد فضای خنک با رطوبت کافی در ماه های گرم سال و تأثیرات روحی و روانی، دارای کارکرد زیباشناختی نیز هستند و همچون سایر قسمت های بنا دارای تزئیناتی می باشند که برای تأکید و برجسته سازی خواص آب نما به ان الحاق می شده است. با توجه به اینکه امروزه معماری داخلی بناهای مسکونی در ایران بیتر طبق الگوهای مدرن طراحی و اجرا می شود که یکی از پیامدهای آن جدایی سکونتگاه انسان از طبیعت و عناصر طبیعی است، در این مقاله کوشش بر آن است تا قابلیت های طبیعی و زیباشناختی آب نما برای به کارگیری در دکوراسیون داخلی مورد مطالعه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

آب ، آب نما ، معماری ایرانی ، معماری داخلی