خوشه بندی با استفاده از انتخاب زیرمجموعه ویژگی خودکار و تعیین تعداد خوشه های تطبیقی

حجم و سرعت و تنوع داده های تولیدی توسط آزمایشها علمی و تجربی، به صورت چشمگیری در حال افزایش است. استخراج دانش نهفته در این نوع از داده های که به داده های عظیم مشهور است، با استفاده از روشهای سنتی داده کاوی از دقت کافی برخوردار نیست و نیاز به روشهای جدید احساس میشود. خوشه بندی داده های بزرگ یکی از محبوب ترین روشهایی است که باهدف تقسیم یک گروه از نمونه داده های بدون برچسب در زیرگروه (خوشه)، به طوریکه نمونه های داده متعلق به یک خوشه شبیه به یکدیگر و به نمونه داده های متعلق به خوشه های دیگر غیرمشابه باشند، ارائه شده است. در این تحقیق برای غلبه بر مشکلات خوشه بندی داده های بزرگ روش جدیدی پیشنهادشده است که از انتخاب زیرمجموعه ای از ویژگیها بر اساس انحراف معیار داده های عددی و پراکندگی در داده های ترتیبی بهره میبرد. صفتهای عددی که دارای انحراف معیار کمی هستند از توزیع نامتوازنی برخوردارند و تاثیر چندانی در تعیین گروه داده ها ندارند. همچنین ویژگیهای ترتیبی با پراکندگی کم داده ها باعث میشود که بیشتر نمونه ها در گروه یکسانی قرار گیرند که دقت خوشه بندی را کاهش میدهد. نتایج آزمایشها نشان داده است روش پیشنهادی دقتی در حدود %95 برای خوشه بندی مجموعه داده های بزرگ داشته و با روشهای پیشین معرفی شده در نشریات قابل مقایسه هست.

کلیدواژه ها:

داده کاوی ، خوشه بندی ، انتخاب زیرمجموعه ویژگی خودکار ، خوشه بندی تطبیقی