ارائه رویکردی تعاملی از تکنیکهای تصمیمگیری چند شاخصه در تلفیق با مدلهای اجزای محدودبه منظور انتخاب زاویه شیب هسته مرکزی در سدهای خاکی

استفاده از هسته مرکزی جهت آببندی بدنه سدهای خاکی نا همگن، موضوعی بسیار رایج در مباحث ژئوتکنیک است .هستههای رسی در این گونه از سدها معمولاً به دو صورت قائم و مایل اجرا میگردند. اجرای هسته چه به شکل قائم و چه بهصورت مایل، مزایا و معایبی را در پی خواهد داشت، که این امر، تردیدهایی را در انتخاب شیب مناسب هس ته ایجاد می نماید . هدف از این تحقیق، ارائه الگویی کاربردی در تعیین شیب مناسب هسته در سدهای خاکی به کمک تدوین یک مجموعه از مدلهای اجزای محدود سد و استفاده از سه تکنیک تصمیمگیری چند معیاره است . بدین منظور از اطلاعات ژئوتکنیکی سدخاکی علویان واقع در استان آذربایجان شرقی در ایران، جهت ارزیابی کارایی و عملکرد چهار نمونه شیب مختلف برای هسته سد، استفاده شده است. بدین جهت، سه آنالیز مهم و معمول تنش-کرنش، تراوش و پایداری، به روش عددی اجزای محدود در شرایطمختلف بارگذاری، شامل استایکی و دینامیکی، تراوش ماندگار و غیر ماندگار، بر روی مدل ریاضی سد علویان به ازای چهار شیبمختلف هسته، انجام گرفته است. چهار گزینه پیشنهادی برای شیب هسته همراه با شاخص های فنی مد نظر، با عنایت به نتایج آنالیزهای عددی، منجر به تشکیل ماتریس ارزیابی میگردند. سپس در ادامه، شاخصها یا معیارهای فرآیند تصمیمگیری بر اساس نظر خبرگان برای استفاده در سه تکنیک مختلف تصمیمگیری چند معیاره، وزندهی میشوند. نتایج حاصل از این تحقیق، نشان میدهد که متدولوژی جامع پیشنهادی قابلیت بسیار مناسبی برای تعیین شیب مناسب هسته در سدهای خاکی با در نظر گرفتن مجموع عوامل تأثیرگذار در عملکرد سد دارد.

کلیدواژه ها:

سدهای خاکی ، انتخاب شیب بهینه هسته ، آنالیزهای اجزای محدود ، تکنیکهای تصمیمگیری چندمعیاره