معماری پایدارسبزونقش آن درتوسعه پایدارشهری

توسعه پایداربرای مقابله بامشکلات ایجادشده ازتوسعه پس ازجنگ جهانی که صرفا اقتصادی بودندمطرح گردید محور اصلی تمامی تعاریف توسعه پایدار توجه به نسلهای آینده توجه به محیط زیست وحفاظت ازمحیط زیست جهانی ایده پردازی درروشهای نوین وکاهش اسیب های ناشی ازساخت وسازدرشهرها ودرنتیجه رسیدن به یک الگوی طراحی پایداربوده است درواقع توسعه پایداریک مفهوم اکولوژیک است که برخلاف دیدگاه های اقتصادی که طبیعت را مجموعه ی خودمحور میداند که نیازهایانسان رابراورده می سازد طبیعت رامجموعه ای ازیک اکوسیستم می بیند که انسان نیز بخشی ازآن است بررسی ها نشان میدهد که اگردرساخت وسازهای معماری یک شهراصول معماری پایداربطور صحیح رعایت شود گامی بزرگ درجهت پایداری شهر برداشته خواهد شد به عبارت دیگر معماری سبز برخاسته ازتوسعه پایداری شهری می باشد که این نیز ناشی ازنیاز انسان امروز درمقابل پیامدهای سوء جهان صنعتی و مصرفی عصرحاضر است بدیهی است دستیابی به شهرهای پایدار به زیربناهایی نیاز دارد که دررویکردتوسعه سبزموردتدقیق وتبیین قرارمیگیرد این مقاله باروش توصیفی به منظور کشف مصارف سبزومنافع آن دربهبود کیفیت زندگی انسان و نقش سازنده معماری سبز درمسیرتوسعه پایدارشهری براساس مطالعات و مصداقهای بیان شده به نتیجه گیری درزمینه دست یافتن به اصول توسعه پایدارشهری می پردازد

کلیدواژه ها:

پایداری ، توسعه پایدار ، معماری سبز ، محیط زیست ، اکولوژیک