امامزادگان و توسعه هنر خوشنویسی، امامزاده حسین (ع) طبس

بررسی بناهای دوره اسلامی در ایران، حضور بی شمار مقابر مربوط به امام زادگان را اثبات می کند که در جای جای نقاط این مرز و بوم و با تمدن کهن پراکنده اند؛ به طوری که براساس آمارهای موجود، در ایران هشت هزار و پانصد امام زاده وجود دارد که سالانه بیش از 100 میلیون نفر به زیارت این خانه های نورانی می روند. امام زاده ها در میان بناهای تاریخی ایران پس از مساجد مقام دوم را دارا هستند و حتی به عقیده برخی از دانشمندان پس از مسجد بیش از هر بنای دیگری مورد توجه عام بوده است. تزئینات، جزء لاینفک معماری اسلامی است و بخش عمده ای از معماری اسلامی به تزئینات اختصاص دارد. تزئینات، عملکرد وسیع و ارزشمندی در راستای اهداف معماری اسلامی و حتی در شکل گیری ، دوام و بقای آن دارد. از میان هنرهای تزیینی به کار رفته در بناهای تاریخی ایران، مخصوصاً امازادگان کاشی کاری و خوشنویسی اهمیت بیشتری دارد تا جایی که می توان آن را نماد معماری سنتی ایران در دوران اسلامی به شمار آورد. در این مقاله که مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و بررسی صدها سایت است، نقش خوشنویسیو خط بنایی در کتیبه ها در معماری امامزادگان و اماکن مذهبی مورد بررسی قرار گرفته شده است.

کلیدواژه ها:

امام زاده ، تزئینات ، خوشنویسی ، خط بنایی ، معقلی