قابلیت بازگردانندگی واحدهای جداگر لغزشی فوق ارتجاعی مجهز به آلیاژهای حافظه ی شکل

در این مقاله قابلیت بازگردانندگی که در آئین نامه های طراحی اخیر به عنوان اصلی ترین مشخصه ی سیستم های جداساز لرزه ای عنوان شده است برای جداگر لغزشی فوق ارتجاعی مجهز به آلیاژهای حافظه ی شکل مطالعه می گردد. در ابتدا به منظور درک کلی از مسئله مشخص نمودن پارامترهای حاکم، ملاظات تئوریک رفتار سیستم با استفاده از روابط انرژی بررسی می گردند. سپس قابلیت بازگردانندگی بر اساس مطالعات پارامتریک گسترده ی سازه های دارای جداگربه صورت سیستم های یک درجه ی آزادی و برای تعداد زیادی از انواع تحریکات لرزه ای ارزیابی می گردد. نتایج حاصل از تحلیل های تاریخچه ی زمانی نشان می دهند جابجایی ماندگار پس از تأثیر زمین لرزه و انباشتگی جابجایی ها پس از یک سری زلزله ی متوالی، به هردوعامل خصوصیات سازه و زلزله وابسته می باشد. همچنین نتایج حاصله با شرایط استانداردهای Eurocode 8 و AASHTO مورد ارزیابی قرار گرفتند. براساس شرایط آئیننامهای قابلیت بازگردانندگی سیستم قابل قبول است.

کلیدواژه ها:

جداگرهای لرزه ای ، آلیاژهای حافظه ی شکل ، خاصیت فوق ارتجاعی ، قابلیت بازگردانندگی ، جابجایی ماندگار