بررسی اثرات تغییرات تراز آب زیرزمینی آبخوان های استان کرمان بر پدیده فرونشست

فرونشست عبارت است از فروریزش و یا نشست سطح زمین که به علت های متفاوتی در مقیاس بزرگ روی می دهد. استان کرمان پهناورترین استان ایران و مرکز آن کلانشهر کرمان است. این استان در جنوب شرقی ایران قرار گرفته است. بر اساس تقسیمات سیاسی کشور تعداد 39 محدوده مطالعاتی در استان کرمان قرار دارد که 29 دشت آبرفتی دارای شبکه پیزومتری مورد پایش کمی و کیفی قرار می گیرد. تغییرات تراز آب زیرزمینی درچند سال اخیر در تمامی دشتهای استان کرمان همراه با کاهش تراز آب زیرزمینی همراه بوده است با توجه به اینکه برداشت بی رویه و عدم تغذیه مناسب عامل اصلی این تغییرات می باشد.اثرات این تغییرات در اکثر دشتهای استان کرمان سبب پدیده فرونشست گردیده است. در این تحقیق پتانسیل فرونشست دشتهای استان کرمان بر اساس بررسی تغییرات دراز مدت تراز آب زیرزمینی بررسی می گردد. بر اساس بررسیهای انجام شده بیشترین تغییرات تراز آب زیرزمینی به صورت سالیانه مربوط به دشت صوغان به میزان 1/99 متر و کمترین این تغییرات مربوط به دشت کویر هرات با حدود 0/14 متر در سال می باشد. همچنین بر اساس نمودارهای دراز مدت هدایت الکتریکی در بیشتر دشتهای استان کرمان میزان افزایش این پارامتر قابل مشاهده می باشد. این موضوع بر اثرات مخرب کاهش تراز آب زیرمینی بر کیفیت آبخوانهای مورد مطالعه دلالت دارد. بر اساس میزان تجمعی افت آب زیرزمینی پهنه بندی احتمال پدیده فرو نشست در دشتهای استان کرمان ترسیم شده است. بر اساس این تقسیم بندی به ترتیب 27،36، 32 و 5 درصد از مساحت کل دشتهای استان کرمان به ترتیب در تقسیم بندی بشدت آسیب پذیر، آسیب پذیر، نسبتا آسیب پذیر، کمتر آسیب پذیر قرار دارند.