تاثیر میراگر جرمی بر پاسخ تغییر مکان در سازه های نامنظم

امروزه روش های استهلاک انرژی در سازه ها بر استفاده از تغییر شکل های غیرخطی مصالح به کار رفته در ساخت آن استوار می باشد، ولی در حال حاضر مستهلک کردن انرژی وارده به سازه در اثر زلزله، به سمت استفاده از وسایل کنترل سازه ای غیرفعال، نیمه فعال و فعال سوق یافته است. میراگر جرمی تنظیم شده با جذب کردن مقداری از انرژی وارد شده از بار دینامیکی به سازه، میزان تقاضا برای استهلاک انرژی را در سازه اصلی کاهش می دهد آسیب پذیری ساختمان های نامتقارن در نتیجه لنگرهای پیچشی و تغییر مکان های دورانی اضافی است که در اثر نامتقارنی در پلان ساختمان ایجاد شده و سبب افزایش تغییر مکان به ویژه در وجوه بیرونی ساختمان می گردند. در این تحقیق به بررسی تاثیر میراگرهای جرمی بر روی رفتار سازه های نامتقارن پرداخته شده است. این تحقیق که به صورت عددی و با استفاده از روش های المان محدود صورت گرفته است. ابتدا مدل های سازه ای در نرم افزار ETABS بر اساس موقعیت و مکان آن مقاطع و سازه طراحی گردیده است. در ادامه برای تحلیل غیر خطی دینامیکی سازه های نامتقارن از نرم افزار المان محدود Abaqus استفاده شده است. در مدل سازی برای صحت مدل ها عددی با یک مدل آزمایشگاهی صحت سنجی صورت گرفته است. نتایج تحقیق نشان می دهد که میراگر جرمی می تواند پاسخ تغییر مکان حداکثر این سازه ها را به طور مناسبی کاهش دهد. همچنین موقعیت قرارگیری میراگر تاثیر قابل توجهی در نتایج تحلیل دارد.

کلیدواژه ها:

میراگر جرمی ، سازه نامنظم ، المان محدود ، کنترل تغییر مکان ، Abaqus