بررسی تطبیقی نظام معنایی پوشش درمعماری دوره سلجوقی و صفوی

پوشش قسمت بالایی حجم بناست که فضای واقع در زیر خود را می پوشاند. در مقایسه با معماری نقاط مختلف جهان تنوع و غنای پوشش در معماری اسلامی ایران خیره کننده است. این امر در عصر سلجوقی و در عصر صفوی به صورت پیشرفته تر چه زبانی نمادین به ظاهر و باطن معماری سایه می افکند، جلوه ای ویژه می یابد هدف اصلی در پژوهش حاضر بررسی معنای نمادین شش در عصر سلجوقی و صفوی و مقایسه این دو دوره می باشد. این موضوع با گردآوری اطلاعات کتابخانه ای و میدانی سه نمونه موردی از پوشش های صنعتی و سلجوقی بررسی شده است تحلیل کیفی این موارد نتایج مقاله را شکل می دهد. بدین ترتیب که هر یک از دوران سلجوقی و صفوی بترسید بیشتر به صفات جلال و جمال الهی تاکید بیشتری می ورزند و این حالت منبعث از جهان بینی حاکم بر آن دورها می باشد، در هر یک از گروه های ذکر شده روح حاکم زمان شکل دهنده معماری خاص آن زمان بوده است حال آنکه در دوران معاصر فقدان حضور روح زمان در آثار معماری باعث ایجاد سردرگمی و آشفتگی معماری معاصر گشته است .

کلیدواژه ها:

معنا ، کالبد ، سلجوقی ، صفوی ، پوشش ، معماری معاصر