اثر گنبدهای نمکی ایران در تخریب منابع طبیعی، گسترش اراضی شور و بیابان زایی، مطالعه موردی حبله رود گرمسار

سال انتشار: 1375
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 2,990

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

DDCM02_017

تاریخ نمایه سازی: 13 مرداد 1385

چکیده مقاله:

ویژگی های زمین شناسی متعددی در توسعه بیابانهای ایران نقش دارند که عبارتند از : فراوانی سازنده های تخریبی – تبخیری – مارنی جوان، زمین ساخت (تکتونیک) فلات مرکزی ایران، فراوانی گنبدهای نمکی در ایران. تعداد زیادی گنبد نمکی در نواحی مختلف ایران وجود دارد که به صورت منابع منفرد و مجزا (Point source) قرار دارند و یا باعث تخریب منابع طبیعی می شوند. نقاط عمده تجمع گنبدهای نمکی در بندر عباس – سروستان، جنوب کازرون، شمال کرمان، شمال یزد – اردکان و جنوب سمنان می باشد. این گنبدها از نظر سنی از پرکامبرین تا نئوژن متغیر می باشند و گنبدهای نمکی را از نظر فعالیت می توان به گنبدهای نمکی فعال (جدید) و گنبدهای نمکی غیر فعال (قدیمی تر) تقسیم بندی نمود. مطالعات زمین شناسی و کیفیت منابع آب منطقه حبله رود گرمسار در محدوده عروس ایران – شاهزاده حسین انجام گرفته، گسترش گنبدهای نمکی در این منطقه بررسی شده و نقش گنبدهای نمکی در تخریب کیفیت منابع آب، خاک و پوشش گیاهی منطقه بحث گردیده است.

نویسندگان

سادات فیض نیا

دانشیار و مدیر گروه احیاء مناطق خشک و کوهستانی، دانشکده منابع طبیعی،