ارزیابی تغییرات اندازه لکه های گیاهی در مدیریت های مختلف اکوسیستم های مرتعی (مطالعه موردی: مراتع خشک و نیمه خشک بزداغی استان خراسان شمالی)

لکه های گیاهی به عنوان یک شاخص مفید در چشم اندازهای خشک و نیمه خشک هستند که آب و موادغذایی را به خوبی حفظ می کنند. به این منظور در این تحقیق تغییرات اندازه لکه های گیاهی در چهارتیمار مدیریتی شامل: قرق، اراضی رها شده داخل قرق، منطقه کلید و چرای آزاد در مراتع بزداغی استان خراسان شمالی بررسی شد. در هر یک از تیمارهای مدیریتی پنج ترانسکت پنجاه متری در جهت شیب عمومی به صورت تصادفی قرار داده شدند و در هر یک از ترانسکت ها طول لکه ها و بین لکه ها اندازه گیری و ثبت شد. با استفاده از آزمون تجزیه واریانس یک طرفه داده ها تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان می دهد طول لکه و فضای عاری از پوشش در چهار مدیریت دارای اختلاف معنی داری است. میانگین طول لکه های گیاهی در منطقه قرق بیشترین و طول فضای بین آن کمترین است ولی در منطقه چرای آزاد طول لکه ی گیاهی کاهش و فضای بین لکه ای افزایش یافته است.

کلیدواژه ها:

لکه های گیاهی ، فضای بین لکه ای ، مدیریت ، مراتع بزداغی