معرفی پتانسیلهای توریسم ورزشی در مناطق خشک و نیمه خشک ایران

امروزه گردشگری از جمله صنایع بزرگ در جهان است و بسیاری از کشورها این صنعت نوپا را به عنوان منبع اصلی درآمد، اشتغال زایی، رشد بخش خصوصی و توسعه زیر ساخت ها می دانند. گسترده شدن پدیده توریسم به تخصصی شدن هر چه بیشتر آن انجامیده است به طوری که امروزه با ابعاد گوناگون آن همچون جهانگردی پزشکی، علمی، مذهبی، ورزشی و... روبرو هستیم. گردشگری به عنوان یکی ازبزرگترین صنعت جهان و ورزش به عنوان یکی از صنایع بزرگ و با اهمیت در دنیای کنونی اند که از تلفیق آن ها یکی از شگفت انگیزترین صنایع خدماتی مدرن به نام صنعت گردشگری ورزش بوجود آمده است. پیشبینی های صورت گرفته نشان میدهد که گردشگری و انجام سفرتا سال 2020 رشد 5 درصدی را در سطح جهان خواهد داشت. اما جالب است بدانیم که این پیش بینی ها در مورد گردشگری ورزشی رقم 10 درصد را تا سال 2020 نشان میدهد .ایران از نظر جاذبه های گردشگری در بین 10 کشور اول جهان قرار دارد، از نظر گردشگری طبیعی رتبه 5 و از لحاظ پذیرش گردشگر دارای رتبه 70 و از نظر میزان درامد رتبه 92 را در جهان داراست. از جمله مکان های دارای پتانسیل بالا برای گردشگری ورزشی، مناطق بیابانی هستند که ایران نیز به دلیل دارا بودن بیابان های کم نظیراز جمله کویرهای نمک بیابانهای مرکزی تا لوت و تپه های شنی اطراف هر یک از شهرها و روستاهای مناطق فوق با برنامه ریزی و مدیریت درست می تواند درآمد قابل توجهی برای عمران و آبادانی ساکنین این مناطق باشد،که خود راهی در جهت مهار بیابان زایی نیزمحسوب می شود.در این مقاله سعی شده که به معرفی برخی ازپتانسیل های این مناطق ازجمله اسکی روی شن ، پرواز با چتر، تپه نوردی، بیابانگردی و... در جهت کاربرد گردشگری ورزشی با تاکید بر بیابان بپردازیم.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، توریسم ورزشی ، بیابان