راهکارهایی در ارتقا کیفی پیاده راه ها در اقلیم گرم و خشک

عوامل گوناگون، پیچیده و مرتبطی به معماری و ساخت شهر شکل می دهند. داشتن دانش نسبی از این عوامل شکل دهنده و تاثیر متقابل آن ها لازمه درک درست ساخت کالبدی و شناخت واقعی ارزش های فضایی گذشته است. تنوع اقلیمی درکشور ما به همراه وجود دوره های تاریخی با فرهنگ غنی از عوامل مؤثر به شمار می روند. مسیر های پیاده، معابری با بالا ترین حد نقش اجتماعی هستند که در آن ها، تسلط کامل با عابر پیاده بوده و ابزاری برای فعالیت های جمعی می باشند که کیفیت محیطی را بالا برده و سلامت اجتماعی را تقویت می کنند. از این رو طراحی درست و گسترش آن ها باعث غنی تر شدن زندگی اجتماعی و فرهنگی می شود. در این مقاله سعی شده با رویکردی کیفی (پدیدار شناسانه) و به روش مطالعات کتابخانه ای و بررسی پیشینه طراحی مسیر های پیاده در اقلیم گرم و خشک و همچنین نظریه های طراحی شهری با محوریت مسیرهای پیاده به ارایه گزینه ها و راهکارهایی برای طراحی پیاده راه ها در این نوع اقلیم پرداخته شود.

کلیدواژه ها:

فضای شهری ، پیاده راه ، ‌ اقلیم گرم و خشک