بررسی جوامع گیاهی مناطق بیابانی اطراف پلایای سردق درحوزه آبخیز کویر نمک

تالاب یا پلایای سردق در جنوب غربی استان خراسان رضوی و درمحدوده جغرافیایی شهرستانهای بردسکن، خلیل آباد بجستان و مهولات واقع گردیده است این پلایا درمرکز چین خوردگیهای نعلی شکل ارتفاعات مرکزی ایران ودرجنوب یکی از طویل ترین گسل های ایران موسوم به گسل درونه قرار دارد کمترین ارتفاع آن 800 متر بیشترین ارتفاع 835 متر از سطح آبهای آزاد می باشد تغییرات رطوبت و شیب در حاشیه شمال شرق ی و جنوب و غرب بسیار به آهستگی اتفاق می افتد و در بسیاری از مناطق اراضی کشاورزی تا حاشیه پلایا گسترش دارند. درحاشیه شمالی به دلیل وجود کو ه های کم ارتفاع، تغییرات شیب و رطوبت و به تبع آن پوشش گیاهی از سرعت بیشتری برخوردا راست دراین قسمت بعد ا زگذشتن از مناطق با سطح آب زیرزمینی بالا و اراضی بدون پوشش به آهستگی هالوگنیمم Halocnemum و هالوستاخز Halostachys حضور می یابد و با افزایش ارتفاع و کاهش رطوبت جامعه گز Tamorix به این ترکیب اضافه و در چنین شرایطی همراه با تغییرات خاک جامعه هالوگنیمم Halocnemum هالوستاخیزhalostachysناپدیده و به جای آن جامعه اشنیان Seidlitzia rosmarinus لیمونیم Limonumگسترش می یابد.

کلیدواژه ها:

پلایای سردق ، تغییرات شیب و رطوبت ، تغییرات خاک ، جامعه گیاهی ، تنوع گونه ای