مطالعه پارامترهای پوشش گیاهی حوزه آبخیز چلاو آمل با تاکید بر سیستم بهره برداری (مطالعه موردی: اکوسیستم مرتعی آخورین)

مراتع بوم نظام های طبیعی هستند که مشخصه اصلی آنها پوشش گیاهی بومی می باشد. ثبات و تعادل و پایداری این بوم نظام ها متاثر از کنش متقابل عوامل اقلیمی، خاکی و زنده است. هم اکنون به دنبال افزایش جمعیت و نیاز روز افزون بهمواد گوشتی و محصولات لبنی به تدریج دخالت های نامعقول انسان در این بوم نظام ها زیاد شده و موجب به هم خوردن تعادل آنها گردیده است. بدین منظور و در جهت بررسی پارامترهای پوشش گیاهی، مراتع آخورین در حوزه چلاو آملانتخاب گردید. در این بررسی واحد نمونه سطحی(پلات)، شکل نمونه مربع، اندازه نمونه 50 سانتی متر مربع، تعداد نمونه بااستفاده از روش آماری 10 پلات و روش نمونه گیری تصادفی در نظر گرفته شد و وضعیت مرتع با روش چهار فاکتوره، تولید به روش تخمین نظری اندازه گیری شد. نتایج نشان داد در سایت آخورین به علت بهره برداری مشاع و عدم رعایت ظرفیت چرایی، عدم رعایت زمان آمادگی مرتع، درصد پوشش تاجی44/9درصد و پوشش زمین 15/7درصد و در نهایت خاک لخت34/4درصد برآورد شد. همچنین وضعیت مرتع بر اساس محاسبات انجام یافته متوسط برآورد گردید. با توجه به وضعیت مرتع و تعداد دام موجود در منطقه و کوهستانی بودن عرصه لزوم انجام عملیات اصلاحی (کپه کاری) حس می گردد تا شاهد تخریب و تهدید و سیر بیابانزایی اکوسیستم مرتعی مورد بررسی نباشیم. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد سیستم بهره برداری مشاع ، مناسب منطقه مورد مطالعه نمی باشد و در صورت بهره برداری بی رویه با این سیستم شاهد بیابانی شدن منطقه خواهیم بود

کلیدواژه ها:

تاج پوشش ، وضعیت مرتع ، آخورین ، بهره برداری مشاع