معرفی پده Populus euphratica گونه صنوبر سازگار در مناطق بیابانی

محدوده وسیعی از مساحت ایران را که امروزه از مرز 50 میلیون هکتار می گذرد مناطق بیابانی تشکیل می دهد. بیابانها ازاکوسیستم های مناطق خشک هستند هر چند دارای گیاهان پراکنده با بیوماس و تولید کم می باشند ولی از منابع ژنتیکی قابلتوجهی برخوردارند. لذا حفاظت از آنها بسیار مهم و ضروری است. برای حمایت از منابع ژنتیکی ابتدا بازگرداندن عناصر اصلی و عمده در مراحل آغازین توالی اکولوژیک ضروری است. جائیکه در اکثر مناطق بیابانی ماسه های روان عرصه را پوشانده، وجود گونه پده به عنوان گونه مقاوم به خاکهای فقیر و سبک برای ایجاد شرایط مناسب جهت بازگشت تدریجی سایر رستنی ها لازم است. به همین جهت این گونه یکی از بهترین درختان بومی مناطق بیابانی معتدله ایران است انتخاب شده تا با معرفی آن و شناخت بیشتر، در حفظ و توسعه آن کوشا باشیم

کلیدواژه ها:

مناطق بیابانی ، پده ، صنوبر سازگار