کشاورزی پایداردرمناطق نیمه خشک و نیمه بیابانی ایران راهی به سوی رسیدن به ترسیب کربن پایدار

درصدسال گذشته فعالیت های توسعه اقتصادی بیشترین اثررابرتمرکز گازهای گلخانه ای دراتمسفرداشته که ناشی ازدودلیل عمده مصرف سوختهای فسیلی و کاهش سطح جنگلها بیشه زارها و مراتع ازطریق تغییر کاربری اراضی برای گسترش کشاورزی فشرده بوده است اثرسوء اولیه افزایش co2 بالارفتن دمای کره زمین و پدیده تغییر اقلیم است که اززمان شروع انقلاب صنعتی باعث افزایش دمای متوسط سالانه زمین به میزان 1تا4/5 درجه سانتیگراد شده است یکی ازراه های کاهش co2اتمسفرورود آن به ذخیره غیرفعال ترسیب کربن بوده که مفهوم آن تغییر CO2 اتمسفری به شکل ترکیبات آلی کربن دارطی فرایند فتوسنتز گیاهان و تسخیر آن برای مدت زمان معین درپیکره گیاه و خاک می باشد ازاین رو برای رسیدن به ثبات و پایداری ترسیب کربن دراگرواکوسیستم ها می بایست ازپتانسیل های نهفته درکشاورزی پایداروطبیعت محور حداکثر استفاده را برد ازمهمترین اصول و جنبه های کشاورزی پایدار که ما رادررسیدن به ترسیب کربن پایدار دردرازمدت یاری می کنند میتوان به کم خاک ورزی جنگل زراعی کشاورزی کم نهاده افزایش تنوع زیستی مدیریت ابیاری و استفاده ازگیاهان پوششی و کود سبز اشاره نمود

کلیدواژه ها:

ترسیب کربن ، کشاورزی پایدار ، اگرواکوسیستم ، تغییر اقلیم ، توسعه پایدار