پهنه بندی شدت تخریب منابع آب به کمک GIS و مدل بیابان زایی IMDPA مطالعه موردی: حوزه آبخیز بردخون واقع در استان بوشهر
سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 584
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
DESERTWETLAND03_675
تاریخ نمایه سازی: 28 آذر 1392
چکیده مقاله:
کامپیوترها و ماهواره ها موجب توسعه دو تکنولوژی جدیدی شدهاند که در مبارزه با بیابانزایی بسیار موثرند. ماهواره ها امکان استفاده از سیستم موقعیت جهانیGPS)را میسر ساختهاند و سیستم اطلاعات جغرافیاییGIS) بطور چشم گیری تلفیق نقشههای مختلف را آسان نموده است. در این تحقیق، بر اساس مدلIMDPAکه جدیدترین روش ارزیابی پتانسیل بیابان زایی در ایران می باشد، با بهره گیری از سیستم اطلاعات جغرافیایی تاثیر تخریب منابع آب درشدت بیابان زایی منطقه بردخون مورد بررسی قرار گرفت. در این روش با توجه به محدودیت منابع آب، افت سفره های آب زیر زمینی، توسعه شوری آب و تخریب منابع آب در منطقه سبب گردید که هر یک از شاخص های معیارمنابع آب در واحدهای کاری مورد بررسی قرار گیرد. امتیازهای مربوط به شاخصها با بهرهگیری از مدلIMDPAتعیین، و برای هر شاخص با توجه به وزندهی انجام شده یک نقشه تهیه گردید. در نهایت با تلفیق و تعیین میانگین هندسی لایههای حاصل از شاخصها در محیط نرم افزارGIS نقشه شدت تخریب منابع آب منطقه مورد مطالعه حاصل گردید. نتایج نشان داد که معیار تخریب منابع آب با ارزش عددی 1/77در کلاس متوسط شدت بیابان زایی قرار داشته و منطقه مورد مطالعه در دو کلاس شدت بیابانزایی کم36/4درصد) و متوسط 64/59درصد) قرار دارد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فاطمه بحرینی
دانشآموخته کارشناسی ارشد بیابانزدایی دانشگاه زابل و عضو باشگاه پژوهشگران جوان
احمد پهلوانروی
استادیار گروه مرتع و آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه زابل
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :