حفاظت پیشگیرانه و مداخلات حداقل با بهره گیری از شناخت رفتار لرزه ای بنا نمونه موردی:ساختمان دیوان خانه عمارت مسعودیه

توجه به فرهنگ ملی و بومی به عنوان یکی ازارکان توسعه پایدارشناخته شده است میراث فرهنگی کشورما ایران به خصوص بناهای تاریخی به عنوان یکی ازپایه های فرهنگ نیازمند توجه است میان حفاظت ازاین ثروت ملی و چگونگی بهره برداری ازآ« همواره تعارض هایی وجود داشته به گونه ای که این مساله گاه موجودیت بناهای تاریخی را باخطر مواجه ساخته است اما اگرحفاظت درراستای بهره برداری صحیح مورد استفاده قرارگیرد بدهی است که پیش ازهرگونه بهره بردرای شناخت امری لازم است چرا که میان شناخت صحیح یک بنای تاریخی با چگونگی بهره برداری از آن ارتباط مستقیم وجود دارد دراین میان توجه به حفاظت پیشگیرانه ازاین ثروت ملی دربرابرحوادث طبیعی امری ضروری به نظر میر سد زلزله به عنوان یکی ازموثرترین حوادث طبیعی درتخریب ونابودی ابنیه تاریخی تاثیربسزایی داشته و انجام اقداماتی جهت حفاظت ازآنها پیش ازوقوع حادثه لازم و البته انجام این امرمستلزم مداخلاتی دربنا است بطور خاص و براساس منشورهای بین المللی مداخله دربناهای تاریخی به منظور حفاظت ازآنها دربرابرنیروهای مخرب طبیعی باید درحداقل ممکن و صرفا براساس ضرورت باشد دراین نوشتار میزان آسیب پذیری ساختمان دیوان خانه عمارت مسعودیه دربرابرزلزله سنجیده میشود دراین راستا شتابنگاشتی بادرنظرگرفتن شرایط محیطی ساختمان ازجمله فاصله ازگسل مبنا شرایط خاک زمین و شدت زلزله های رخ داده درمنطقه مورداستفاده قرارخواهد گرفت درپایان با مشخص شدن مواضع حساس و آسیب پذیرپیشنهاداتی جهت بهسازی لرزه ای بنا باحداقل مداخله ارایه خواهد شد

کلیدواژه ها:

میراث فرهنگی ، آسیب پذیری لرزه ای ، دیوان خانه ، عمارت مسعودیه ، بهسازی لرزه ای ، حفاظت ، توسعه