بررسی توزیع و فراوانی زائدات پلاستیکی در مناطق گردشگری سواحل جنوبی دریای خزر مطالعه موردی ساحل ایزد شهر

برنامه ریزی بهینه برای استفاده از ظرفیت های گردشگری سواحل دریای خزر نیازمند تعیین اولویت ها و ضرورت های کارشناسی به منظور شناخت و طبقه بندی سواحل برای استفاده جوامع انسانی است. سواحل جزو مناطق محدود و منحصر به فردی هستند که دارای ارزش ها و کارکردهای بیشمار زیست محیطی و اقتصادی به خصوص از لحاظ تفرج هستند. این بوم سازگان به دلیل افزایش دسترسی مردم به جاده های ارتباطی در دهه های اخیر دستخوش آلودگی های فراوانی گردیده اند. از مهمترین آلودگی ها، میتوان به زباله های پلاستیکی به جای مانده مصرفی در اثر استفاده غیراصولی گردشگران اشاره نمود. معمولا این زائدات در دو دسته ماکرو پلاستیک ها و میکروپلاستیک ها جای میگیرند. در دهه های اخیر توجه فراوانی به حضور ماکروپلاستیک ها در سواحل شده است این در حالی است که آلودگی ناشی از میکروپلاستیک ها کاملا از دیدگان پنهان مانده است. مطالعات میدانی صورت گرفته در فاصله بین ایزد شهر وآکام شهر به طول 2 کیلومتر حاکی از این بود که همواره میکروپلاستیک ها از فراوانی بیشتری نسبت به ماکروپلاسیتک ها بر خوردار هستند . پلاستیک های نوع پلی استیرن متداولترین و فراوانترین نوع میکروپلاستیک ها بودند که در صنعت ماهیگیری به وفور استفاده می شوند. همچنین نتایج نشان داد که میکروپلاستیک های سفید رنگ از فراوانی بیشتری نسبت به سایر میکروپلاستیک ها بر خوردار می باشند.

کلیدواژه ها:

توزیع ، فراوانی ، میکرو پلاستیک ، ماکروپلاستیک ، ساحل ، گردشگری ،