بررسی اثرات روشهای آبیاری و الگوهای کاشت بر روی عملکرد دانه ذرت در منطقه جیرفت

به منظور دستیابی به مناسبترین روش آبیاری توام با الگوی کاشت مناسب برای ذرت در منطقه جیرفت آزمایشی با استفاده از کرتهای نواری (استریپ پلات) در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در سال 1384 در مرکز تحقیقات کشاورزی جیرفت به مرحله اجرا رسید که در آن روشهای آبیاری بعنوان فاکتور عمودی در سه سطح که عبارت بودند از: b₁= آبیاری فاروئی (جوی و پشته ای)، b₂=آبیاری بارانی و b₃= آبیاری قطره ای (T-Tape) و الگوهای کاشت بعنوان فاکتور افقی در چهار سطح شامل: a₁= کشت کف جوی و تبدیل جوی به پشته در هنگام 7-5 برگی، a₂= کشت کف جوی، a₃=کشت معمولی (کاشت یک ردیف در وسط پشته) وa₄= کاشت دو ردیف ذرت بر روی یک پشته، مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که اثر الگوهای کاشت و اثر متقابل بین روشهای آبیاری و الگوهای کاشت بر روی عملکرد دانه ذرت در سطح آماری 5% اختلاف معنی داری را نشان داد. ولی اثر روشهای آبیاری بر عملکرد دانه ذرت در سطح آماری1% اختلاف بسیار معنی داری را نشان داد. بالاترین میزان عملکرد دانه ذرت از الگوی کاشت دو ردیف در روی یک پشته به میزان 15/15 تن در هکتار و کمترین میزان عملکرد دانه ذرت 12/69 تن در هکتار از روش کاشت ذرت در کف جوی بدست آمد. حداکثر عملکرد دانه ذرت مربوط به الگوی کاشت دو ردیف روی یک پشته با سیستم آبیاری قطره ای حدود 18/2 تن در هکتار بود.