بررسی و تعیین مناسب ترین روش سم پاشی به منظور کاهش و بهینه سازی مصرف سم در محصول چغندرقند

به منظور بررسی روشهای مختلف سم پاشی جهت کاهش و بهینه سازی مصرف سم در محصول چغندرقند، آزمایشی در مرکز تحقیقات کشاورزی صفی آباد دزفول در قالب طرح آماری بلوکهای کامل تصادفی با چهار تیمار و چهار تکرار اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل سمپاش پشت تراکتوری بومدار، سمپاش پشتی موتوری، سمپاش پشتی بومدار مجهز به میکرونر و تیمار بدون سمپاشی بودند. در این آزمایش با انجام دو مرحله سمپاشی، یکی سمپاشی خاک کاربرد (قبل از کاشت) با استفاده از سم رونیت به میزان 2 لیتردر هکتار و دیگری سمپاشی بعد از کاشت در اوایل فصل رشد،با استفاده از سموم پیرامین5 و بتانال 6 اقدام گردید. به منظور بررسی چگونگی اثر تیماره ا بر روی تعداد و رشد علفهای هرز در فواصل زمانی مختلف اقدام به نمونه گیری از علفهای هرز در سطح پلاتها شد . عوامل مورد اندازه گیری چغندر قند شامل تعداد علفهای هرز، وزن تر و خشک علفهای هرز و تعداد و وزن غده (عملکرد ) می باشد. نتایج تجزیه واریانس صفات مورد اندازه گیری نشان داد که بین تعداد علفهای هرز در نمونه برداری مرحله اول و دوم و تیمارهای سمپاش پشت تراکتوری بومدار، سمپاش پشتی موتوری، سمپاش پشتی بومدار مجهز به میکرونر و بدون سمپاشی اختلاف معنی داری وجود نداشت و بین وزن تر و خشک علفهای هرز و تعداد و وزن غده (عملکرد ) در تیمارهای مختلف مورد آزمایش در سطح احتمال 1% اختلاف معنی داری وجود داشت . نتایج تجزیه واریانس صفات مورد اندازه گیری نشان داد که سمپاش مجهز به میکرونر با بالاترین عملکرد غده چغندرقند در رتبه اول قرار گرفت و بقیه تیمارها در یک سطح آماری قرار دارند.

کلیدواژه ها:

چغندرقند ، روشهای سمپاشی ، علف هرز ، کاهش مصرف سم