تأثیر نفتالین استیک اسید، تیدیازورون، ساکارز و ریزنمونه های فلسی بر تولید پیازچه های گل نرگس در محیط کشت MS در شرایط درون شیشه ای

آزمایش به منظور بررسی تاثیر غلظتهای مختلف ساکارز(30، 60 و 90 گرم در لیتر)، نفتالین استیک اسید (صفر، 0/5، 1 و 2 میلی گرم در لیتر) و تیدیازورو ن( صفر، 0/5، 1 و 2 میلی گرم در لیتر) بر تولید پیازچه های درون شیشه ای با استفاده از قطعات دو فلسی انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملا تصادفی با 5 تکرار اجرا شد. همه انواع ریزنمونه ها قادر به تولید پیازچه ها بودند اما تعداد پیازچه های تولید شده با روش دوفلسی بیشتر از بقیه ریزنمونه ها بو د. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که پیازچه های تولید شده در محیط کشتهای حاوی ساکارز 6 و 9% در مقایسه با ساکارز 3%، به طور معنی داری افزایش یافته است و بین تیمار های ساکارز 6 و 9% تفاوت معنی داری مشاهده نگردید مقایسه میانگین داده ها نشان داد که با افزایش غلظت ساکارز تعداد برگ، تعداد و طول ریشه به طور معنی داری کاهش یافته است. نتایج همچنین نشان داد محیط کشت حاوی 1 پی پی ام نفتالین استیک اسید بیشترین تاثیر معنی دار را بر تولید پیازچه های درون شیشه ای و تعداد برگ داشته است بیشترین تعداد و طول ریشه از محیط کشهای حاوی 2 پی پی ام نفتالین استیک اسید بدست آمد محیط کشت حاوی 2 پی پی ام تیدیازورون، بیشترین تاثیر معنی دار را بر تولید پیازچه های درون شیشه ای و تعدادبرگ داشت. از نظر تعداد و طول ریشه، غلظت 0/5 پی پی ام تیدیازورون در محیطهای کشت، بیشترین تعداد و طول ریشه را در هر لوله آزمایش تولید کر د. ترکیب محیط کشت حاوی 1 پی پی ام نفتالین استیک اسید و 2 پی پی ام تیدیازورون، بیشترین تاثیر معنی دار را بر تولید پیازچه های درون شیشه ای و تعداد برگ داشته است و بیشترین تعداد ریشه از ترکیب محیط کشت حاوی 2 پی پی ام نفتالین استیک اسید و 0/5 پی پی ام تیدیازورون بدست آمد همچنین ترکیبهای محیط کشت حاو ی 2 پی پی ام نفتالین استیک اسید و صفر ( 0) پی پی ام تیدیازورون بیشترین طول ریشه را تولید نمودند.

کلیدواژه ها:

تیدیازورون ، ریزنمونه ها ، قطعات دو فلسی ، محیطهای کشت ، نفتالین استیک اسید