جایگاه نظریه حضور در مطالعات بازی های رایانه ای

فراگیری بازیهای رایانهای و به فعلیت رسیدن تدریجی ظرفیتهای آن موجب جلبتوجه پژوهشگران گردید. این توجه پس از مدتزمان اندکی رو به فزونی نهاد تا اینکه پژوهشهای متعددی در رابطه با بازیهای رایانه ای به جامعه علمی عرضه شد. گستردگی این پژوهشها به حدی بود که نیاز برای ارایه یک طبقه بندی از پژوهشهای ارایه شده، بیش ازپیش نمایان گردید. ازاینرو مقاله حاضر بر اساس رویکردهای پژوهشهای انجام شده در این حوزه، به معرفی ساختار مطالعات بازیهای رایانهای پرداخته است. در این بررسی رویکردهای پژوهشی به بازیهای رایانه ای بر اساس موضوع محوری آنها، به سه بخش تقسیم شده است؛ مطالعه میزان اثرگذاری بازیهای رایانهای بر کاربر، مطالعه جنبههای هنری و زیباشناختی بازیهای رایانه ای و همچنین مطالعه به خودی خود بازیهای رایانهای. پژوهش هایی که موضوع محوری آنها، اثرگذاری بازیهای رایانه ای بر کاربر هستند، این پدیده را بهمثابه رسانه موردتوجه قرار میدهند، پژوهشهایی که موضوع محوری آنها جنبه های هنری و زیباشناختی بازیهای رایانهای است، این پدیده را به مثابه هنر موردتوجه قرار میدهند و پژوهشهایی که موضوع محوری آنها، نه اثرگذاری و نه جنبه های زیباشناختی است و تنها تلاش میکنند به مطالعه خود بازی رایانه ای بپردازند، این پدیده را بهمثابه بازی موردمطالعه قرار میدهند. یکی از نظریه هایی که در عرصه مطالعات بازیهای رایانه ای اهمیت بسیاری دارد، نظریه حضور است. این نظریه که هدف بازی رایانهای را در یگانگی کاربر و شخصیت میبیند، نظریه ای است که مقاله حاضر به تبیین جایگاه آن در این نظام مطالعاتی میپردازد.

کلیدواژه ها:

مطالعات بازی های رایانه ای ، نظریه حضور ، بازی ، رسانه ، هنر