بازی مسیریابی توسط شبکه عصبی پرسپترون در ترکیب با الگوریتم های بهینه سازی

بازی مسیریابی، ایجاد موانع متحرک در زمین بازی میباشد، گاهی بازیکن طوری موانع را می چیند که مسیر، دارای کمینه های محلی شده و شبکه عصبی پرسپترون نمیتواند بهخوبی جوابگو باشد. الگوریتمهای فرا ابتکاری کمکمیکنند، این موانع شناخته شده و مسیر صحیح اتخاذ گردد. ایجاد چالش در مسیر توسط کاربر الگوریتمها را تحت تاثیر قرار داده و برخی مواقع شاهد ارتقاء یک الگوریتم و نزول دیگری هستیم. زمانی میتوانیم بهترین نتیجه را داشته باشیم که تمامی الگوریتمها را به اجرا گذاشته و از بهترین الگوریتم در هر مرحله استفاده کنیم. برای این هدف الگوریتمها، به دو گونه پیادهسازی شدهاند. نخست آنکه کاربر مانعی را در زمین بازی قرار میدهد، تمام الگوریتمها اجراشده و بهترین نتیجه، مسیر را مشخص میکند. دوم آنکه با یک الگوریتم مماس یابی، مسیر بازی مشخص میگردد. این مسیر در یک فایل ذخیره شده سپس بهطور جداگانه وارد الگوریتمها میشود تا در بازیابی مسیر از قبل تعیین شده، نتایج الگوریتمها با یکدیگر مقایسه شوند. در اکثر مواقع نتایج به دست آمده از ترکیب الگوریتم بهینه سازی جغرافیای زیستی با شبکه عصبی پرسپترون چندلایه بهترین نتایج ازنظر سرعت همگرایی و کمترین میانگین مربعات خطا را میدهد

کلیدواژه ها:

بازی مسیریابی ، الگوریتمهای بهینه سازی ، شبکه عصبی پرسپترون چندلایه ، الگوریتم جغرافیای زیستی