بررسی مولفه های عقلانیت سیاسی در ایران و ارتباط آنها با دوگانه ی خیر و شر

بررسی نقش دوگانه ی خیر و شر در تلقی ایرانیان از عقلانیت سیاسی در ایران براساس جایگاه و نقش نظام دانایی ایرانی هدف اصلی این پژوهش میباشد، به همین منظور پژوهش حاضر با طرح این سوال آغاز میگردد که مهمترین تاثیر دوگانه خیر و شر در باورهای فکری و نظام دانایی ایرانی خصوصا0 در حوزه عقلانیت سیاسی کدامند در پاسخ به این سوال این فرضیه مطرح میشود که تلقی مخالف به عنوان دشمن، نگاه بدبینانه به دیگری و عدم وجود روحیه تساهل و مدارای سیاسی در ایران را تا حدودی بتوان به وجود دوگانه ی خیر و شر در نظام دانایی ایرانی مرتبط دانست. لذا پژوهش حاضر به منظور بیان مساله و پاسخگویی به آن به بررسی مولفه های عقلانیت سیاسی در ایران و ارتباط آنها با دوگانه ی خیر و شر و بررسی مفاهیم عقلانیت تساهل و مدارا و ارتباط عقلانیت سیاسی و توسعه سیاسی با دوگانه ی خیر و شر و موانع توسعه سیاسی میپردازیم. در پایان به این نتیجه میرسیم که وجود برخی عناصر و مولفه های رفتاری و ارزشی در فرهنگ سیاسی ما مانند دوگانه ی خیر و شر، توهم، خیال و خرافه و... مانع شکل گیری نظام دانایی و عقلانیت قوی و در نتیجه مانع توسعه سیاسی ایران شده است.

کلیدواژه ها:

عقلانیت سیاسی ، دوگانه خیر و شر ، توسعه سیاسی ، تساهل و مدارا