ارزیابی و نقد سیاست های مدیریت گردشگری ایران، کشورهای توسعه یافته و درحال توسعه اسلامی

صنعت گردشگری پس از نفت به عنوان دومین اقتصاد جهان، درآمدهای بسیاری را برای کشورهای مختلف درپی دارد و از طرفی چون به گسترده ترین صنعت دنیا نیز بدل شده است، لذا به یکی از مولفه های تفکیک ناپذیر زندگی انسان معاصر نیز تبدیل شده است. امروزه این صنعت نه تنها برای بسیاری از کشورها به منزله ی یکی از منابع مهم اقتصادی تبدیل شده است؛ بلکه به خاطر سازوکار منحصربه فرد اقتصادی خود از آن به عنوان صادرات نامریی نیز یاد می شود. براساس آمار سازمان جهانی گردشگری ملل متحد در سال 2011، گذرنامه ی 982 میلیون نفر در سراسر دنیا ممهور به مهر مسافرت شده است و به عنوان مسافران بین المللی شناخته شده اند و از سوی دیگر مجموع درآمدهای ناشی از این مسافرت ها به عدد 1030 میلیارد دلار آمریکا رسیده است. با اینکه تاریخ، ایران را به عنوان یکی از قدیمی ترین تمدن های جهان می شناسد، هم چنین از نظر وسعت، جمعیت و اقتصاد ایران هجدهمین کشور دنیاست و در نقشه ی جهانی گردشگری جایگاه منحصر به فردی دارد؛ اما در زمینه ی توسعه ی آن، با چالش های عمده ای رو به رو است. ایران نیز مانند بسیاری از کشورهای در حال توسعه با چالش های متعددی برای توسعه ی گردشگری مواجه است و در این میان، مقوله های مربوط به رویکردهای سیاسی از جمله موثرترین آن هاست. مقاله حاضر سعی بر بررسی و ارزیابی سیاستهای گردشگری ایران، چالشهای برنامه ریزی گردشگری در این کشور و ارایه راهکارهای کاربردی با توجه به تجربیات کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه در زمینه گردشگری دارد.

کلیدواژه ها:

سیاست گذاری گردشگری ، مطالعه تطبیقی ، مصر ، مالزی ، ترکیه