رابطه الگوهای ارتباطی خانواده و تاب آوری دانش آموزان مقطع متوسطه شهر بوشهر

هدف از پژوهش حاضر رابطه الگوهای ارتباطی خانواده و تاب آوری دانش آموزان مقطع متوسطه شهر بوشهر می باشد. از لحاظ ماهیت توصیفی- همبستگی و از نظر هدف کاربردی می باشد. جامعه ی مورد مطالعه شامل کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه شهر بوشهر می باشد که از 5247 نفر 358 نفر به عنوان نمونه و با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ایچندمرحله ای انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه الگوهای ارتباطی خانواده ریچی و فیتزپاتریک و تاب آوری کانر و دیویدسون استفاده شد. نتایج بدست آمده گویای آن است که الگوهای ارتباطی خانواده با هم بر میزان تاب آوری دانش آموزان تاثیر معناداری دارند. الگوی ارتباطی همنوایی در خانواده بر میزان تاب آوریدانش آموزان دارای اثر مثبت و معنی داری می باشند اما تاثیر الگوی ارتباطی گفت و شنود در خانواده بر میزان تاب آوری دانش آموزان معنادار نیست. الگوی ارتباطی همنوایی در خانواده بهترین پیش بینی کننده متغیر وابسته یعنی میزان تاب آوری دانش آموزان محسوب می شود.

کلیدواژه ها:

الگوهای ارتباطی خانواده ، تاب آوری ، دانش آموزان مقطع متوسطه شهر بوشهر