نوسازی بافت های روستایی با رویکرد توسعه پایدار؛ (نمونه موردی ارزیابی راهکارها در روستای بلبر)

معماری بومی روستاهای ایران و ارتباط آن با بستر طبیعت از نمونه های درخور توجه طراحی پایدار است. روستای بلبردر استان کردستان یکی از موارد مناسب مطالعه طراحی پایدار در بافت روستایی است که متاسفانه تغییر شکل زندگیروستایی و ساخت و سازهای جدید عمرانی روستا تهدیدی جدی برای آن به شمار می رود. مبرهن است با تغییر نیازهایبشر و شکل زندگی در گذر زمان، روستاها نیز از تغییر گریزی نخواهند داشت اما پرسش اینجاست که تغییر معماری بافتروستا بخصوص آن دسته از روستاهایی که به واسطه ویژگیهای معماری جاذبه توریستی یافته اند چگونه می تواند درراستای حفظ ارزشهای معماری بومی و توسعه پایدار محقق شود و ضامن بقای آن گردد در پی یافتن پاسخ پرسش طرحشده در این مقاله ابتدا به واسطه مطالعه میدانی وضع موجود روستا، فرصتها و تهدیدهای آن معرفی خواهد شد. در ادامهبا مطالعه کتابخانه ای، پژوهش های انجام شده در دو حوزه توسعه پایدار بافت های روستایی و اکوتوریسم مرور، بررسی وتحلیل خواهد شد. پس از مطالعه تحلیلی نتایج حاصل از مطالعه اسنادی راهکارهای اجرایی بهبود وضعیت معرفی وبررسی خواهد شد. در نتیجه مطالعات انجام شده مشخص میشود تغییر در بافت روستایی با نیت توسعه الزاما به ارتقاءکیفی نمی انجامد و ممکن است ارزشهای موجود در معماری بومی، عاملی که میتواند در جذب اکوتوریست و بهبودوضع معیشیت روستائیان نقش موثر داشته باشد، قربانی اصلی آن باشد. از طرف دیگر توسعه عمرانی متناسب با نیاز امروزضامن حفظ حیات روستا است. در چنین شرایطی توسعه پایدار و طراحی برگرفته از معماری بومی می تواند راهگشا باشد.

کلیدواژه ها:

طراحی پایدار ، معماری بومی ، نوسازی بافت روستایی ، اکوتوریسم