واکاوی نقش نخبگان دینی و حوزه های علمیه به عنوان ارکان انقلاب اسلامی در امر وحدت جهان اسلام باتاکید بررهنمودهای امام خمینی (ره)ومقام معظم رهبری(مدظله العالی)

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 382

فایل این مقاله در 27 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

DINCONF03_006

تاریخ نمایه سازی: 25 آذر 1398

چکیده مقاله:

مقدمه و بیان مساله: با مروری اجمالی بر آیه ها و روایات مشخص میگردد، فعالیت و ماموریت حوزه های علمیه بنا بر رسالتشان، برای هدایت انسانها در کل گیتی هستند و هیچگونه، مرز جغرافیایی و سیاسی آن را محدود نمی سازد. همچنان که امام خمینی(ره)، بنیانگذار انقلاب اسلامی و رهبر فرزانه انقلاب، بر رسالت جهانی حوزه های علمیه تاکید دارند. حضور حوزه های علمیه در محیط های تقریبی و وحدت جهان اسلام، ورود به محیطهای متلاطم و پیچیده است، محیطی که در آن تهدیدهای وفرصتهای فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی آنها را از یک سو با چالشها و مشکلات سهمگین و از سویی دیگر باظرفیتهای گسترده و نامتعارف مواجه میسازد.حوزه های علمیه جهت تحقق آرمان خود برقراری نظام جهان شمول اسلام، تشکیل امت واحده ی جهانی در سراسر گیتی باپیشوایی صالحان و مستضعفان، با تبلور ارزشهای اسلامی در زندگی بشر، آزادی کامل انسان از انواع قیدها، اسارتها فکری، زائد، مخرب، پایان مناقشه ها و رفع مخاصمات، تامین ثبات، آرامش، امنیت در جوامع نیازمند حضوری توانمند در سطح ملی و فراملی است.روش پژوهش: تحقیق حاضر براساس هدف ،از نوع تحقیقات کاربردی وبنیادی است وبه لحاظ ماهیت و روش ،از نوع تحقیقات توصیفی-تحلیلی با تاکید بر توصیفی/تاریخی است.داده ها واطلاعات مورد نیاز از منابع اصیل تاریخی وپژوهش های انجام شده در این زمینه استخراج شده وبه منظر دست یابی به نتایج علمی مورد تجزیه تحلیل تاریخی قرار گرفته اند. این تحقیق با مطالعه نظری ، ادبیات موضوعی تحقیق بررسی، تجزیه و تحلیل و تشریح شده است .نخست طرح موضوع شده و حوزه های علمیه و رسالت جهانی آن بررسی و در ادامه مطالعه محیطی صورت گرفته است.نتایج: از جمله نتایج و دستاوردهای پژوهش حاضر میتوان به ارائه الگوی متقابل وحدت- گفتگوبا تاکید بر نقش حوزه های علمیه اشاره کرد. در این مدل، چنان که بدان اشاره شد، پرداختن به ضرورت وحدت و موانعی که مانع وحدت میان مذاهب اسلامی میشود، میتواند به عنوان پایه و اساس گفتگوی بین مذاهب مورد توجه قرار گیرد.اگر با احصای مشکلات و موانع موجود در میان راه وحدت میان امت اسلامی، به حل آنها انجامیده شود، میتوان به راهبرد گفتگو به مثابه یکی از محورهای اساسی برای وحدت میان شیعه و سنی نظر کرد؛ چنان که در دوره اخیر و از سوی بزرگان شیعه و سنی، محافل و مجالس این چنینی تشکیل شده و بر گفتگوی بین یکدیگر تاکیدورزیده و این را به عرصه عمل کشاندهاند.این عرصه چشم انتظار مطالعات و تحقیقات نظری بسیاری است که هریک میتواند بخشی از آن را حل و فصل کند و به وحدت حقیقی و نه صوری میان مذاهب اسلامی منجر شود واز اختلافاتی که باعث چشم داشت دشمنان اسلام شود، جلوگیری گردد.کاربرد و آثار: اگر حوزه های علمیه با نگرش تمدنی امام راحل همراه نشوند، مساله تقریب و وحدت جلو نخواهدرفت. مساله ای که خاستگاه مذهبی دارد را باید مبلغان دین تبلیغ کنند. از همین رو ترویج گفتمان وحدت وتقریب در بدنه حوزوی از مهمترین و با اولویت ترین اقدامات مربوطه است. بهره گیری متناسب حوزه های علمیه از طرق مختلف برای تحقق هدفهای تقریبی هموار خواهد ساخت.

نویسندگان