استفاده از DGها جهت کاهش هزینه های توسعه شبکه در سیستم انتقال

با توجه به رشد روزافزون استفاده ازمنابع تولید پراکنده (DG) در شبکه های توزیع، مساله تعیین مشخصات و محل نصب این منابع اهمیت فراوانی یافته است. یکی از مباحث مهمی که در استفاده ازDG ها مطرح است، جایابی بهینه وتعیین مقدار ظرفیت آنها می باشد. استفاده اصلی DGها بر روی فیدرهای توزیع است اما در شبکه توزیع ایران بدلیل نبود امکانات مناسب جهت پایش ومانیتورینگ فیدرهای توزیع، نصب DG درطول این فیدرها مشکلاتی از قبیل حفاظت در مقابل اتصال کوتاه، حفاظت در برابر اضافه ولتاژ، جزیرهای شدن، چگونگی کنترل واطلاع از میزان تولید، کنترل فرکانس و... دارد لذا تاکنون مورد توجه واستفاده چندانی قرار نگرفته است. این مقاله به بررسی روش جدیدی از استفاده DG در شبکه پرداخته است، که بجای فیدرهای توزیع، بر روی باسبار فشار متوسط ایستگاه های فوق توزیع نصب می گردد و ظرفیت آنها نیز قدری بزرگتر (بین 3تا 10 مگاوات)میباشد. این روش علاوه بر رفع مشکلات شبکه نظیر افت ولتاژ و تلفات، نسبت به آزادسازی ظرفیت تجهیزات شبکه شامل ژنراتورها، ترانس ها، خطوط فوق توزیع وانتقال، نیاز به سرمایه گذاری در بخش توسعه تولید واحداث شبکه را کاهش داده که درنتیجه منافع اقتصادی در بر خواهد داشت. علاوه بر آن منافع دیگری از قبیل رفع مشکلات حفاظتی واحدهای تولید پراکنده و مشکلات ناشی از اتصال کوتاه وجزیره ای شدن بخشی از بار، استفاده همزمان از نیروی بهره بردار ایستگاه جهت بهره برداری از این واحدهای تولیدی را هم شامل می شود.

کلیدواژه ها:

تولید پراکنده(DG ) ، توربوژنراتورگازی ، هزینه توسعه شبکه