بررسی انتقال حرارت اکسید مس به صورت عددی در سیستم خنک کاری موتور خودرو

پیشرفت های اخیر در تولیدات ذرات نانو را می توان یک تحول در روش های افزایش انتقال حرارت دانست زیرا اندازه کوچک ذرات و کسر حجمی پایین مورد استفاده مسایلی نظیر کلوخه شدن و افت فشار را حل می کند. در سیستم های خنک کننده وسایل نقلیه، با توجه به نوع سیال مورد استفاده رادیاتورهای متفاوتی مورد نیاز است. جهت انتقال حرارت از موتور به رادیاتور و در نهایت آزاد شدن این حرارت به محیط اطراف، به کارگیری سیالات با ظرفیت های گرمایی بالا ضروری میباشد. اگر سرعت انتقال حرارت توسط سیالات به گونه ای افزایش یابد، طراحی رادیاتورها آسان و موثرتر شده و میتوان آنها را کوچکتر ساخت. هدف از این پژوهش بررسی اثر انتقال حرارت نانوسیال cuo بر سیستم خنک کاری موتور خودرو و همچنین میزان ایرو دینامیکی شدن و مصرف سوخت خودرو است. برای این منظور مدلسازی عددی به کمک فلوینت ارایه انجام شده است. محدوده عدد رینولدز در این پژوهش بین 2000-500 میباشد و فرض شده که کسر حجمی نانو ذرات بین %1 تا %2.5 باشند. نتایج نشان داد که تزریق نانو ذره CuO به سیال پایه (آب خالص) بطور قابل توجهی باعث افزایش ضریب اصطکاک پوست های در رادیاتور میگردد. همچنین تزریق نانو ذرات CuO بطور قابل توجهی باعث افزایش ضریب انتقال حرارت جابجایی در رادیاتور میگردد. این پدیده بعلت ضریب هدایت حراتی بالای نانو ذرات اکسید مس می باشد. همچنین مشاهده شد که با افزایش هر چه بیشتر غلظت نانو ذرات، نرخ انتقال حرارت افزایش یافته و عدد ناسلت افزایش بیشتری داشته باشد.

کلیدواژه ها:

اکسید مس ، آسفالت ، سیستم خنک کاری ، نانو سیال