مدیریت و برنامه ریزی راهبردی HSE بافت های فرسوده مسکونی در محدوده های تاریخی گردشگری (مطالعه موردی: ضلع شرقی و جنوبی میدان نقش جهان اصفهان)

با گسترش و رشد روز افزون شهرها، کنترل و اداره این سیستم های پیچیده نیز دشوار شده است. بازآفرینی شهری و احیای بافت های فرسوده شهری با در نظر گرفتن پارامترهای ایمنی، بهداشت و محیط زیست آن از جمله راهکارهای رونق صنعت گردشگری محدوده تاریخی و از انطرف مدیریت صحیح بحران در زمان بروز حوادث می باشد. میدان نقش جهان یکی از سه مکان ارزشمند فرهنگی کشور است اما متاسفانه بافت های فرسوده مسکونی اطراف آن، شرایط بسیار خطرناکی را از نقطه نظر ایمنی و مدیریت بحران ایجاد نموده است. هدف از این پژوهش، شناسایی عوامل موثر در کاهش نرخ تلفات با رویکرد ایمنی، بهداشت، محیط زیست و استفاده از مدل تصمیم گیری SWOT در زمان بحران در بخش شرقی و جنوبی میدان نقش جهان است. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که در بخش عوامل خارجی ،پارامتر گردش پذیر و تاریخی بودن میدان نقش جهان با امتیاز (0/45) بیشترین امتیاز را در بخش فرصت های خارجی به خود اختصاص داده و فرسوده شدن بیشتر بافت در صورت عدم رسیدگی و نظارت به همراه پیچیدگی محدوده از لحاظ نوع و اهمیت بنا در مواقع بحرانی با امتیاز (0/45) بالاترین امتیاز وزنی را داشته است. وجود زمینه های مناسب برای مدیریت یکپارچه واحد شهری(0.14) و افزایش جرایم و تخلفات در هنگام بروز بحران (0/06) کمترین امتیاز ها را به ترتیب در بخش های فرصت و تهدید داشته اند.همچنین محدوده مورد مطالعه در موقعیت SO و حالت تهاجمی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

مدیریت راهبردی ، مدیریت بحران ، بافت های فرسوده ، میدان نقش جهان اصفهان ، HSE