کاربرد پیش بینی های اقلیمی در مدیریت خشکسالی و سیلاب

برای اولین بار در تاریخ بشر، دانشمندان در تابستان 1997، با استفاده از پیش بینی های اقلیمی از شش ماه قبل سیلابهای بزرگی را در کالیفرنیا و فلوریدا بدرستی پیش بینی نمودند. در عمل بیشترین بارندگی مشاهده ای در طول دوره آماری (120 سال) بوقوع پیوست و پیش بینی فوق و اقدامات پیشگیرانه موجب کاهش زیانها و خسارات به میزان چند میلیارد دلار گردید. محور اصلی پیش بینی های اقلیمی، دمای سطح اقیانوس آرام (SST) می باشد. اقلیم فصل بعد وابسته به عوامل متعددی است که مهمترین آنها SST از سه ماه قبل امکان پذیر می باشد. علاوه بر دمای سطح اقیانوس آرام، پارامترهای دیگری مانند MEI , SOI که در برگیرنده عوامل دیگر مانند فشار هوا و مولفه های باد می باشند نیز مورد استفاده قرار میگیرند. با استفاده ازآمار موجود این پارامترها از سال 1850 میلادی به بعد محاسبه گردیده اهد. بنابراین می توان وضعیت کلی اقلیم درکشورهای مختلف را از چند ماه قبل پیش بینی نمود. استفاده از این پیش بینی ها در مناطق مختلف جهان با موقعیت نسبی همراه بوده است. در کشورهایی که تحقیقات گسترده ای در این زمینه انجام شده است، دقت این مدلها بسیار بیشتر میباشد. تلفیق مدلهای اقلیمی با مدلهای هیدرولوژیکی میتواند ابزاری بسیار کارآمد در مدیریت منابع آب محسوب شود. در ایران برای اولین بار پیش بینی های اقلیمی در اولین آبگیری سد عظیم کرخه در خشکسالی 79-1378 با موفقیت بکار گرفته شده اند.

کلیدواژه ها:

پیش بینی های اقلیمی ، ال نینو ، لانینا ، مدیریت خشکسالی ، مدیریت سیلاب