بررسی نقش آیین و فرهنگ در خانه های مسکونی تهران با نگرش انتظام شکلی (نمونه موردی، دوره پهلوی اول)

خانه های قدیمی و تاریخی یکی از مهمترین میراثهای فرهنگی، معماری و تاریخ شهری است که نگهداشت و مرمت آن ها به لحاظ چندی از اهمیت فراوان برخوردار است. در شهر تهران نیز تعداد زیادی از این خانه ها از دوره پهلوی برجای مانده است که متاسفانه به دلیل تغییر شیوه زندگی، تعدد مالکین، مهاجرت و به طورکلی از دست دادن جذابیت ها برای زندگی امروز، در معرض تخریب قرارگرفته اند. لذا بررسی و شناخت این خانه ها جهت حفظ و نگهداری این آثار باارزش امری ضروری است. در این پژوهش خانه های مسکونی تهران در دوره پهلوی اول را موردبررسی قرار میدهیم. از میان بیش از 27 مورد خانه به جای مانده، تعداد 4 عدد خانه به عنوان نمونه موردی انتخاب شده است. این بررسی ها بر روی پلان و نحوه چیدمان فضاها وهم چنین انتظام شکلی صورت میگیرد. روش تحقیق توصیفی تحلیلی و جمعآوری اطلاعات کتابخانهای و میدانی بوده است. در این مقاله تلاش شده تا با شناخت و تحلیل نوع معماری در ساختمانهای مسکونی دوره پهلوی در تهران و به دست آوردن ویژگی های بارز در آنها وهم چنین تاثیر فرهنگ غرب بر آنها، نقطه عطفی در یاریرساندن به طراحیهای امروزی داشته باشیم.

کلیدواژه ها:

آیین ، فرهنگ ، نگرش شکلی ، پهلوی اول ، معماری ، تهران