نقش سرای دانشجویی در سرمایه اجتماعی دانشجویان

هدف پژوهش، حاضر بررسی نقش سرای دانشجویی در سرمایه اجتماعی دانشجویان بود. جامعه پژوهش کلیه دانشجویان دانشگاه بوعلی سینا به تعداد کل 13000 نفر هستند، در راستای برآورد حجم نمونه پژوهش از فرمول کوکران استفاده شد؛ لذا حجم نمونه آماری 374 نفر تعیین و با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب گردید. روش پژوهش کمی - توصیفی و از نوع مطالعات علی – مقایسه ای است. ابزار پژوهش، پرسش نامه می باشد؛ لذا از پرسشنامه 28 سوالی سرمایه اجتماعی ناهاپیت و گوشال (1998) با توجه به زمینه سرای دانشجویی استفاده شد. جهت تعیین پایایی و روایی ابزار، از تکنیک های آلفای کرانباخ و تحلیل عاملی تائیدی استفاده شد. نتایج بیانگر پایایی و روایی مطلوب ابزار بود. جهت تحلیل داده ها از تکنیک های توصیفی (شاخصهای مرکز و پراکندگی) و استنباطی (تی تک نمونه ای، فریدمن و تحلیل واریانس چندمتغیره مانووا) با استفاده از نرم افزار Spss25 استفاده شد. نتایج نشان داد که: وضعیت سرمایه اجتماعی و ابعاد آن در دانشجویان ساکن در سرای دانشجویی بالاتر از حد متوسط (مطلوب) و در دانشجویان غیرساکن در سرای دانشجویی پایین تر از حد متوسط (مطلوب) است. همچنین مقادیر F مانووا در سطح 05/0 معنادار و بیانگر تفاوت بین وضعیت سرمایه اجتماعی و ابعاد آن در دانشجویان ساکن و غیرساکن در سرای دانشجویی بود.

کلیدواژه ها:

سرای دانشجویی ، سرمایه اجتماعی دانشجویان ، ابعاد.