تاثیرات برنامه ریزی شهری و مدیریت بحران در کاهش خسارتهای زلزله

مدیریت بحران به مجموعه اقدامهایی اطلاق می شود که قبل از وقوع، در حین وقوع و بعد از وقوع سانحه، جهت کاهش هر چه بیشتر آثار و عوارض آن انجام می گیرد . این اقدامها با توجه به انواع بلایای طبیعی و محیطی که این گونه بلایا در آنجا رخ می دهد، متفاوت است . یکی از نواحی که در صورت وقوع بلایا به خصوص زلزله، آسیبهای جدی را متحمل می شود، نواحی شهری می باشد که این خود ضروت اجرای برنامه بحران را روشن می سازد. در مناطق شهری، اثرات زیانبار معمول در اثر وقوع سوانح طبیعی، شامل تلفیقی از ویرانهای کالبدی و اختلال عملکرد عناصر شهری است . انهدام سازه ها و ساختمانهای مسکونی، شبکه راهها و دسترسی ها مثل تلفن، برق، لوله کشی آب، گاز و ... از آن جمله هستند. غیر از آسی بهای مستقیم ناشی از ویرانی تاسیسات و ابنیه، خسارت حوادث تبعی را نیز باید مدنظر داشت . حوادث انسانی به عنوان یکی دیگر از ابعاد بحران است که این تلفات به خصوص در مناطقی که از جمعیت زیاد برخوردارند و دارای بافت فشرده ای می باشند، بیشتر می گردد. . در این مقاله کوشیده شده تا به نقش مدیریت بحران در کاهش آسیب های ناشی از زمینلرزه پرداخته شود.