استفاده از سیستم میراگر TLD در عرشه تحتانی جهت تحلیل اجزاء محدود سکوهای شابلونی تحت امواج زلزله

امروزه استفاده از روش های مدرن جذب انرژی نیروهای زلزله ، باد و دیگر نیروهای جانبی دربخش مقاوم سازی سازه های احداث شده مورد توجه محققین قرار گرفته است . با افزودن بعضی سیستم ها در قطعات مختلف سازه (یا احداث شده و یا در حال ساخت ) می توان میزانی از انرژی ورودی به سازه را کاسته و در نتیجه پاسخ سازه و خرابی های ایجاد شده را تا حد زیادی تقلیل داد. برای این منظور می توان از تکنولوژی های جدید درزمینه میراگرها استفاده نمود. در این مقاله، کارآیی سیستم میراگر مایع تنظیم شده (TLD) در کنترل پاسخ های دینامیکی سکوهای فراساحلی شابلونی (جکت) تحت امواج زلزله مورد بررسی قرار می گیرد. در این تحقیق، یک سکوی شابلونی با ابعاد متناسب تحت زلزله های مشخص و در دو حالت با و بدون میراگر، با استفاده از نرم افزار اجزای محدود ANSYS مدلسازی شده و سپس تحت تحلیل مودال و تاریخچه زمانی قرار گرفته است. پس از صحت سنجی مدل ها رفتار سازه در دو حالت با و بدون TLD مقایسه شده و و نتایج کمی و کلی حاحل از این مقاله مشخص گردید که استفاده از میراگر مایع تنظیم شده در عرشه تحتانی سکو بسیار مناسب تر و بهینه تر از سایر روش ها می باشد.

کلیدواژه ها:

سکوی شابلونی ، میراگر مایع تنظیم شده ، نیروی زلزله ، سکوی SPD2